Op verkenning in "Sambaland" (Brazilië)

Geschreven door Herman - Brazilië is een paradijs voor personen met een beperking. Je zou bijna blij zijn om er een handicap te hebben, het is er veel minder erg dan in België.

In het door regen en grondverschuivingen geteisterde land van Dilma Roussef, was ik van 29 november 2010 tot 11 januari 2011 op reis.
Ik wil het hebben over de behandeling van personen met een beperking in het sambaland.
Intussen ben ik er al vier keer geweest. Drie keer ben ik gewoon 'gegaan', maar het 'ging' niet altijd vanzelf. Ik stap moeilijk en heb veel last van rugpijn.
Tijdens mijn laatste reis huurde ik een rolstoel en kwam tot enkele verrassende ontdekkingen.
Brazilië zou een gevaarlijk land zijn. Niet veel van gemerkt. Slechts één keer heb ik me onveilig gevoeld op straat: Kerstdag: terwijl ik op zoek ging naar een restaurant, voelde me als een prooi bekeken door een man op straat, dronken of stoned. Geen restaurant in de buurt.
Ik heb me tevreden gesteld met een boterham uit de ijskast van het hotel.
Wanneer ik alleen op stap was, en de stoep was moedwillig of te steil, werd ik altijd spontaan uit de moeilijkheden geholpen ... altijd.
Eén keer duwde iemand me zelfs naar de overkant, maar daar moest ik niet zijn.

In een grootwarenhuis kwam ik aan de kassa. Mensen gingen opzij en wezen naar een rij waarboven een plakkaat hing: 'PRIORIDADE PARA OS DEFICIENTES' - 'Voorrang voor gehandicapten.' Andere klanten, die hun artikelen reeds op de band hadden staan, haalden die er weer af. Deze "deficiënte" kreeg voorrang.

Een gehandicaptenlift is gemonteerd in elke stadsbus. Wanneer je die met een rolstoel wilt nemen doe je een teken. De chauffeur zet de bus aan de kant. Een busbegeleider, die elke bus aan boord heeft, komt vanachter zijn kassa en bedient de lift met een afstandsbediening.
Het maakt niet uit hoe lang het duurt. De andere passagiers wachten hun beurt af.
Er zijn speciale plaatsen voorzien met klapstoeltjes. Zit er een persoon zonder beperking op de uitklapbare stoeltjes, dan maakt die plaats. Er zijn veiligheidsgordels voor rolstoel én de persoon erin.
De persoon met een handicap krijgt/heeft absolute voorrang en reist gratis.

En dat is niet toevallig. In Brazilië bestaat een wet (wet nr. 10.048 van 8 november 2000) die stelt dat (samengevat):
Mensen met een lichamelijke handicap ... krijgen absolute prioriteit (wet No 10741, 2003) - De overheidsinstellingen en particuliere nutsbedrijven zijn verplicht om primaire zorg te voorzien door middel van geïndividualiseerde diensten waarvoor een andere behandeling en onmiddellijke bijstand verleend wordt aan de personen vermeld in art. 1. (gehandicapten, bejaarden, zwangere vrouwen en vrouwen met kleine kinderen).
De straffen op het niet naleven van deze wet gaan van 500 R$ (€ 214) tot 2.500 R$ (€ 1.073). De straffen worden verdubbeld bij herhaling.

De vraag luidt: is het wel zo positief als het wordt voorgesteld. Het is positieve discriminatie waarbij ik me kan voorstellen dat niet iedereen daar blij mee is. Afgunst?
Waarom moet een persoon in een rolstoel voorrang krijgen? Die zit toch al! Die moet niet rechtstaan in een rij, die wordt niet moe van het wachten?
De essentie van de wet ontgaat me bij de absolute voorrang in winkels. Met een wandelstok en moeilijk te been, okee ... maar een rolstoelgebruiker kan toch ook gewoon aanschuiven. De Braziliaan heeft respect, op het genante af.
Mij lijkt de "absolute voorrang" over de top. Maar in Brazilie werkt het.
Bedrijven en personen houden rekening met de gehandicapten en snellen overal te hulp. Mijn vraag is of het ook zo zou zijn, zonder de wet.