De spectaculaire natuur van (Zuid-)Argentinië en Chili

Geschreven door Jozef -
Streek: Buenos Aires – Misiones – Patagonië(zowel Argentinië als Chili)
Traject: Buenos Aires – Iguazù – Trelew – Puerto Madryn – Ushuaia – El Calafate – Puerto Natales – Punta Arenas – Santiago de Chile

Reisgezelschap
Met mijn partner als onmisbare hulp bij het duwen en heffen van de rolwagen.

Algemeen

Enkele gegevens over ons
Somers Jozef & Meesemaecker Marie-Claire, 64/55 jaar, allebei bediende.
Kardinaal Cardijnstraat 52
2840 Terhagen – Rumst
Telefoon: 03/888.04.56
E-mail: somers.jozef@skynet.be of somersjozef@hotmail.com
Andere reizigers mogen contact opnemen.
Het gemakkelijkst is om op voorhand per mail af te spreken. Dan kan er eventueel een datum en uur afgeproken worden om telefonisch contact op te nemen. Ik ben wel veel thuis, maar mijn spraak is ook niet altijd
verstaanbaar. Daarom is het aangewezen om contact op te nemen als mijn echtgenote thuis is.

Wij boekten bij een reisagent enkel het vliegtuig, zowel de internationale als de binnenlandse vluchten.
Reisbureau: Connections in Gent voor de vluchten met Iberia
Terra Mundo in Amsterdam voor de binnenlandse vluchten
Vervoermaatschappij: Iberia, Aerolinas Argentinas en LAN-Chile
Bij Connections zijn we goed geholpen, maar bij Terra Mundo was het andere koek. Wij lieten hen een volledige reis met bijna alles erop en eraan ineensteken, maar hun prijs verhoogde met de week. We hebben uiteindelijk enkel de binnenlandse vluchten behouden(die vielen heel goed mee) en de rest boekten we zelf via internet.

Transport
- heen en terug naar de bestemming: het vliegtuig, kostprijs 838,50 euro p.p. taks incl.
- ter plaatse: 6 binnenlandse vluchten, kostprijs 721,50 euro p.p. taksen inbegrepen.
lijnbussen
boten
taxi’s

Logies
In de mate van het mogelijke kiezen wij steeds voor kleine hotelletjes, maar in Argentinië en Chili lijkt dat niet altijd te lukken, zeker wanneer je een beetje comfort op de kamer wilt.
Zou je opnieuw deze verblijfsformule kiezen? Ja

Reizen kost. . . . Argentinië Chili
Prijs van: een dagmenu in een restaurant: ARS 55,00 CLP 10.200
een biertje: 5,00 1.000
een fles wijn: 75 cl. 25,00 ???
33 cl. 13,00 ???
openbaar vervoer: naar gelang de afstand, maar niet duur
een kop koffie: ARS 3,00 CLP 1.000
een frisdrank: ARS 3,00 CLP 1.000
sigaretten: Marlborough 3,00 ???
super benzine 95 ARS 1,89 CLP 539
diesel ARS 1,21 CLP 398
internet ARS 3,00/u CLP 700/u
Totale reisbudget per persoon, transport inbegrepen: 3011,43 euro.

We betaalden met lokale munt ter plaatse gewisseld voor euro.
Dat schiep geen noemenswaardige problemen, het is wat aanpassen.

Wisselkoers: 1,00 euro = +/- ARS of $ 3,70
1,00 euro = +/- CLP 590

Gidsen - kaarten
Wij hebben de allernieuwste uitgave van de Trotter(2005) aangekocht. De toeristische info valt mee, maar de prijzen van het logies en van de bezienswaardigheden en parken zijn helemaal achterhaald. Sommige zijn zelfs meer dan verdubbeld. We hebben ook de brochures van verschillende toeroperators ingezien en met elkaar vergeleken en er het voornaamste voor ons uitgehaald. We hadden ook goede info van het reisbureau in Amsterdam waar we mee wilden in zee gaan, maar door het opdrijven van hun prijs is dit, op de binnenlandse vluchten na, volledig geannuleerd.
Buiten de kaarten in de Trotter hadden we geen kaartmateriaal mee.

Beschrijving van het logies: adres, prijs en toegankelijkheid

Alle hotels waren door Terra Mundo vastgelegd, maar door het optrekken van hun prijzen hebben wij afgezien van verdere samenwerking. We hadden wel de namen van de verschillende hotels en zo konden we via internet beginnen zoeken. Het is ons gelukt, maar wel na meer dan 250 mails. Ofwel was het logies volgeboekt, ofwel was het te duur volgens ons budget. In alle hotels zowel in Argentinië als in Chili zijn de toiletten heel laag en dus uiterst moeilijk voor rolstoelgebruikers.

1. Hotel Castelar & Spa
Av. De Mayo 1152 Buenos Aires(C1085ABO) Argentina
Tel. : 0054/11-4383-8388
Website : www.castelarhotel.com.ar
E-mail : info@castelarhotel.com.ar
Dit hotel is te boeken via een bureau: reservas@buenosaires.com.ar

We konden geen betere locatie vinden dan dit logies. Gelegen in het volle centrum tussen de Plaza de Mayo en de Plaza de Congreso. Bij de inkom van het hotel is er een ingang van lijn 1 van de metro. Bij het binnengaan van het hotel heb je 2 treden, maar er is een hellend vlak in hout voorzien, dat wel wordt weggenomen als je bent binnen of buitengegaan, maar het personeel is heel vriendelijk en gedienstig. We beschikten over een grote kamer en ik kon net in de badkamer door een smalle deur (milimeterwerk). In de kamer hadden we airco en zelfs een haardroger. De lift is kort en smal, ik deed steeds de beensteunen opzij en dan lukte het prima. Het ontbijt is van uitstekende kwaliteit(ontbijtbuffet). Wij betaalden met Visa ARS 140 voor een grote dubbele kamer met bad en toilet, ontbijt inbegrepen.
Het hotel heeft 4*.

2. Hotel Saint George
Av. Cordoba 148 Puerto Iguazù(3370) Misiones – Argentina
Tel./Fax : 0054/3757-420633(Lineas Rotativas)
Website : www.hotelsaintgeorge.com
E-mail : info@hotelsaintgeorge.com

Bij de ingang van het hotel zijn er een achttal treden, maar er naast ligt er een steil hellend vlak, zodat je met wat hulp gemakkelijk binnen komt. Er zijn meerdere kamers op het gelijkvloers, maar er zijn er maar drie grote voor mindervaliden of voor ouders met kleine kinderen. Het is aan te raden om bij de reservatie te vermelden wat noodzakelijk voor je is, of wat je verlangt. Het restaurant bevindt zich in de kelderverdieping, maar is bereikbaar met de (korte)lift. Hier was de kamer ook groot genoeg en in de badkamer had men in de badkuip een badstoel neergepoot, zodanig dat ik me heel gemakkelijk kon wassen. Het toilet stond wel wat ongelukkig achter de deur. Je moest eerst binnengaan, dan de deur achter je dicht doen en dan pas kon je op het toilet, maar je kan niet alles prima vinden. In de kamer hadden wij airco en een haardroger. Wij hadden er gekozen voor de“Romantic Gateway” van 4 da-gen en 3 nachten, half pension met ontbijt- en avondmaalbuffet. Hiervoor betaalden wij met Visa ARS 320,00(nu ARS 350,00). Via internet hebben we dit logies kunnen vastleggen. Het staat vermeld in de Trotter bij luxueus. Het hotel heeft 3*.

3. Hotel Libertador
Rivadavia 31 Trelew(9100) Chubut – Argentina
Tel. : 0054/2965-420220
Website : www.hotellibertadortw.com
E-mail : hotel_libertador@speedy.com.ar
hotellibertadortw@speedy.com.ar

Het hotel ligt in volle centrum van Trelew. De inkom van het hotel heeft een vijftal treden, maar heeft maar 1 trapje als je langs de garage naar binnen gaat. Er is een korte lift met 2 harmonica deuren. De kamer was heel ruim en de badkamer met toilet mocht er zijn (haardroger incluis). De receptioniste spreekt vloeiend Engels. Wij betaalden cash ARS 142,00 voor de dubbele kamer met badkamer en toilet. Je krijgt een korting van 5% bij betaling in cash en 20% indien je geen officiële rekening vraagt. Zwartwerk is dus in Argentinië ook bekend. Het ontbijtbuffet was maar pover. Dit hotel was door Terra Mundo voor ons voorzien en we hebben het kunnen boeken via de gegevens van het boekingsbureau Agencia de Viajes Equinoxe
Av. Callao 384 (3° 8) 1022 Buenos Aires
Tel.: 0054/ 11-4371-5050
Website: www.equinoxe.com.ar
E-mail: xreyessalas@equinoxe.com.ar en contact@equinoxe.com.ar

Ik had gezocht bij Google op hotel Libertador, maar ik had ” tw” niet achter hotellibertador gezet. Dat was de reden van mijn falen en daardoor kon ik ook niet reserveren.

4. Hotel Gran Madryn
Lugones 40 Puerto Madryn(9120) Chubut - Patagonia – Argentina
Tel. : 0054/2965-472205/471728
Website : www.hotelgranmadryn.com.ar
E-mail : reservas@hotelgranmadryn.com.ar
info@hotelgranmadryn.com.ar

Het hotel ligt in één van de verbindingsstraten van de laan langs de waterkant en Av. Roca. De inkom van het hotel heeft 2 treden, maar er is steeds hulp aanwezig. De kamer(grote) bevond zich op het einde van de gang op het gelijkvloers. De badkamer, met douche en toilet, was klein(gemakkelijk). Bij het binnen- of buitenrijden van de kamer schuurden de hoepels van de rolstoel tegen het houtwerk, zo smal was de deuropening. Wij betaalden voor de dubbele kamer ARS 90,00 ontbijt en taksen inbegrepen. Het hotel is sinds 1 mei overgenomen door een persoon uit Buenos Aires, die stilaan tracht het nieuw leven in te blazen. Hij runt het met zijn vrouw en zijn 2 dochters, dus een familiebedrijf. We boekten het ook via internet.

5. Hotel Antartida
Rivadavia 172 Ushuaia(9400) Tierra del Fuego – Patagonia – Argentina
Tel. : 0054/2901-435761
Website : www.antartidahotel.com.ar
E-mail : hotelantartida@speedy.com.ar

Dit hotel ligt feitelijk in volle centrum van Ushuaia, in een straat die de hoofdstraat Avenida San Martin kruist. Vlakbij zijn er menige goede restaurants(vlees en vis). De deur van het hotel draait naar buiten open en er is 1 trapje. Verder was het voor ons vlak omdat onze kamer (kamer 00) achter het restaurant was(veel lawaai tot 24u.). Boven bevinden zich de andere kamers, maar er is geen lift. De kamer was niet al te groot, maar de deuren waren meer dan breed genoeg en de badkamer was bijna een balzaal. Ik kon er redelijk gemakkelijk draaien en keren met mijn rolwagen en mij zo behelpen. Wij betaalden voor de dubbele kamer met douche en toilet ARS 174,00 ontbijt en taksen inbegrepen. De prijs per nacht was US$ 80,00 maar we bekwamen een vermindering voor de 4 nachten van $ 20,00 per nacht. Het was ook niet meer waard. De bediening voor het ontbijt liet heel veel te wensen over. Er was maar één verantwoordelijke en die zat dan nog de ganse tijd op de PC te tokkelen en van eten of drank kwam weinig in huis. Het is ook geboekt via internet.

Een goed alternatief is volgens ons Hostal Cesar
Avenida San Martin 753
Ushuaia(9410) Tierra del Fuego
Tel.: 0054/2901-42-1460
Fax: 0054/2901-43-2721
Website: www.hotelcesarhostal.com.ar
E-mail: hotelcesarhostal@speedy.com.ar
cesarhostal@infovia.com.ar

De vraagprijs voor een dubbele kamer met douche en toilet is ARS 150,00 en er is een lift. Wij hebben er niet gelogeerd, maar we zijn wel binnen geweest om de prijs te vragen. Zo hebben we kunnen vaststellen dat het een heel ander genre is dan hotel Antartida, waar wij verbleven.

6. Hotel Ariel
Av. Libertador 1693 El Calafate(9405) Santa Cruz – Argentina
Tel. : 0054/2902-493131/491066
Website : www.hotelariel.com.ar
E-mail : hotelariel@cotecal.com.ar

Het hotel ligt wel in de hoofdstraat, maar het is vanaf het volle centrum zeker 10 min. stappen. De inkom ligt iets hoger met drie lange treden, maar er is opzij een hellend vlak dat je tot aan de deur brengt. Daar is er 1 trede en verder is het effen of met hellende vlakken. De kamerdeur was net breed genoeg en het was iedere keer mikken om binnen te geraken. Ik kon onmogelijk met de rolstoel in de badkamer en dat leverde wel problemen op, maar het is me toch gelukt. De kamer zelf was vrij ruim. Wij betaalden voor de dubbele kamer met douche en toilet ARS 174,50 taksen en ontbijt inbegrepen. Het is ook via internet geboekt.

7. Hostal Oasis
Señoret 332 Puerto Natales – Chile
Tel. : 0056/61-411675
Website : www.interpatagonia.com/oasis
E-mail : resoasis@hotmail.com

Het hostal ligt ongeveer op 5 min. stappen van de Plaza de Armas. Bij het binnengaan van het hostal zijn er 2x1 klein trapje (breed), verder zijn er kamers (6) op het gelijkvloers. Hier ook weer heel smalle deuren (65cm) aan de kamer en de badkamerdeur was nog smaller(55cm). Eer ik in de kamer kon, heeft men het meubilair deels verzet en het overige gewoon buiten gedragen. Zo hadden we tenminste meer ruimte. De badkamer was moeilijk, omdat ik mij niet goed kon vasthouden aan de lavabo. Die stond te wiegelen op zijn sokkel. Wij betaalden voor de dubbele kamer met douche en toilet CLP 27.000 taksen en ontbijt(heel droog brood) inbegrepen. Er heerst een familiale sfeer en is een aanrader, zeker voor backpackers. Ook hier is de boeking over het internet gegaan.

8. Hostal de la Patagonia
O’Higgins 730 Punta Arenas – Patagonia – Chile
Tel. : 0056/61-249970/240191
Fax : 0056/61-223670
Website : www.ecotourpatagonia.com
E-mail : hostalpatagonia@entelchile.net

Het hostal is redelijk centraal gelegen. Bij de inkom van het hostal is er 1 trapje, verder is alles vlak of met hellingen voorzien. Het hostal telt maar 6 kamers, dus als je er wilt verblijven moet je zeker vooraf reserveren en liefst zo lang mogelijk op voorhand. De dame die het runt is een heel gemoedelijk iemand, voor wie niets teveel is. Wanneer je iets nodig hebt, is het er binnen de kortste keren. Wij kregen er een kamer toegewezen met 3 bedden, wat dan weer gemakkelijk was voor al onze bagage. Zo lag er niet teveel tegen de grond en in de weg. De badkamer met douche en toilet was minuscuul, zo’n kleine badkamer ben ik nog maar zelden tegengekomen, maar het is me gelukt. Wij betaalden CLP 25.000 voor de dubbele kamer, taksen en een ontbijt in een pakketje(we moesten reeds om 6u. vertrekken naar de luchthaven voor de vlucht naar Santiago) inbegrepen. Hier ben ik ook via internet te werk gegaan.

9. Hotel La Posada del Inglés(Homely)
Camino a Farellones 15201 El Arrayan, Las Condés, Santiago, Chile
Website : www.hotelschile.com (langs een bureau, het lukt anders niet)
E-mail : hotelschile@terra.cl

Dit hotel is wel een degelijk iets, maar het enige nadeel ervan is, dat het zo hemels ver uit het centrum van Santiago ligt. Twee kilometer verder is Santiago gedaan. Bij de inkom van het hotel is er een trap met een vijftal treden, die met de hulp van de bereidwillige uitbater(een uitgeweken Engelsman) vlug was overwonnen. De kamer was voldoende groot en de badkamer met douche en toilet kon er door(ik moest wel uit de rolwagen, maar dat was ik ondertussen gewoon). Wij betaalden voor de dubbele kamer CLP 28.000 Het is er kraakproper, maar ik raad het niet zo onmiddellijk aan door de afstand naar de middenstad. Met de taxi minstens drie kwartier en de teller loopt dan zo vlug, hé.

Hotels in Chili zijn gemakkelijk te vinden op: www.sernatur.cl , www.HotelsChile.com en de e-mail hiervan is: hotelschile@terra.cl , je komt dan wel bij een bureau terecht, maar die trachten hun uiterste best te doen om je tevreden te stellen. Wij hebben de ganse tijd gemaild met een zekere Antonella Neira.

Kosten van het transport ter plaatse

Transfers in Argentinië

Taxi(prepaid) van de luchthaven(internationaal) in Buenos Aires naar
Hotel Castelar & Spa (inbegrepen tol 5+0,70+2) ARS 50
Taxi van Hotel Castelar & Spa naar de luchthaven(domestic) in B.A. ARS 17
Taxi van de luchthaven in Puerto Iguazù naar Hotel St. George(door het hotel betaald)
met taxibedrijf Francisco J. Rivero Rony
Tel.: 0054/3757-424111
GSM: 0054/3757-15404264
E-mail: rony_taxiguazù@hotmail.com
Vervoer van Hotel St. George naar de luchthaven in Puerto Iguazù(idem)
Taxi van de luchthaven in Trelew naar Hotel Libertador ARS 8
Taxi van Hotel Libertador in Trelew naar Hotel Gran Madryn in Puerto Madryn ARS 40
met Taxi Centenario, tel.: 0054/2965-421480
Vervoer van Hotel Gran Madryn naar de luchthaven in Trelew, per persoon ARS 15
Dit transport hebben wij geboekt bij Argentina Vision
Av. Roca 536 – Puerto Madryn
Website: www.argentinavision.com
E-mail: correo@argentinavision.com
Taxi van de luchthaven in Ushuaia naar Hotel Antartida ARS 8
Taxi van Hotel Antartida naar de luchthaven in Ushuaia ARS 10
Taxi van de luchthaven in El Calafate naar Hotel Ariel ARS 10
Taxi van Hotel Ariel naar het busstation in El Calafate ARS 5

Transfers in Chili

Taxi van het busstation in Puerto Natales naar Hostal Oasis ARS 6
Taxi van Hostal Oasis naar het busstation van Fernandez in Puerto Natales CLP 700
Taxi van het busstation Fernandez in Punta Arenas naar Hostal de la Patagonia CLP 1.000
Vervoer van Hostal de la Patagonia naar de luchthaven van Punta Arenas, p.p. CLP 2.500
Vervoer(prepaid) van de luchthaven in Santiago naar Hostal Posado del Inglés CLP 14.000
Vervoer van Hostal Posado del Inglés naar de luchthaven in Santiago CLP 12.000

Gebruikte taxidiensten in Argentinië
De taxi’s in B.A. rijden op meter en starten overdag op ARS 1,60 en ’s avonds op ARS 1,80 en lijken mij niet duur.
Taxi van Hotel Castelar naar de wijk La Boca in B.A. ARS 10
Taxi van La Boca naar de wijk San Telmo in B.A. ARS 7
Taxi van de Plaza Dorega naar de wijk San Telmo in B.A. ARS 5
Taxi van San Telmo naar Hotel Castelar in B.A. ARS 6
Taxi van Hotel Castelar naar de wijk La Recoleta in B.A. ARS 7
Taxi van La Recoleta naar de wijk Palermo in B.A. ARS 14
Taxi van Palermo Viejo naar Puerto Madero(oude haven) in B.A. ARS 13
Taxi in Puerto Iguazù naar La Aripuca en naar Hito 3 Fronteras(Argentinië,
Brazilië en Urugua) met taximaatschappij Su Movil Remisses
Av. Tres Fronteras S/N
Tel.: 0054/3757-420922
GSM: 0054/3757-91128402
Best is de prijs vooraf af te spreken, ze rijden niet op meter. ARS 20
Taxi heen en terug naar restaurant La Estala in Puerto Madryn ARS 6
Taxi heen en terug naar “El tren del Fin del Mundo” in Ushuaia ARS 22

Gebruikte taxidiensten in Chili

Buiten de transfers maakten we enkel in Santiago gebruik van taxi’s en wij vinden
ze vrij duur. Ze rijden op meter en starten op CLP 150 en de teller dikt vlug aan.

Taxi van Hostal Posado del Inglés naar Cerro Cristobal en verder naar de
Plaza de Armas CLP 17.000
Taxi van het centrum(Mercado Central) naar Hostal Posado del Inglés CLP 10.300

Uitstappen per taxi, bus of boot in Argentinië

Taxi voor een ganse dag naar Punta Tombo en Gaiman vanuit Puerto Madryn ARS 150
Daguitstap naar Peninsula Valdés, per persoon(grote bus met 23 personen) ARS 115
uitstap geboekt bij Argentina Vision(zie bij transfers in Argentinië blz..7)
Boot voor de walvissen per persoon(samen met daguitstap naar Peninsula Valdés) ARS 50
Het monopolie van de vaart rust bij Jorge Schmid in Puerto Piramides
Tel.: 0054/2965-495012
Website: www.puntaballena.com.ar
E-mail: puntaballena@puntaballena.com.ar
Taxi heen en weer Hotel Gran Madryn naar Punta Lomo ARS 50
Treintje “El fin del Mundo”(voor mindervaliden halve prijs) ARS 50
Boottocht op het Beagle-kanaal, per persoon, uitstap geboekt bij: ARS 160
Tolkeyen Patagonia Turismo
San Martin 1267, Ushuaia 9410, Tierra del Fuego
Tel.: 0054/2901-437073
Website: www.tolkeyenpatagonia.com
E-mail: ventas@tolkeyenpatagonia.com
Daguitstap naar Lago Escondido & Fagnano(per bus en boot), per persoon ARS 85
Deze en de volgende uitstap zijn geboekt bij:
Rumbo Sur
San Martin 350, Ushuaia, Tierra del Fuego, Argentina
Tel.: 02901/422275
Website: www.rumbosur.com.ar
E-mail: informes@rumbosur.com.ar

Daguitstap naar het N.P. Tierra del Fuego(per bus), per persoon ARS 50
Boottocht naar de gletsjers Upsala & Onelli en Spegazzini, per persoon ARS 210
uitstap geboekt bij: Eurotur, Libertador 1025
Tel.: 0054/2902-492190
Website: www.eurotur.com.ar
E-mail: correo@eurotur.com.ar
en met: Fernandez Campbel
Libertador 867, El Calafate
Website: www.fernandezcampbel.com
E-mail: info@fernandezcampbel.com
Taxi heen en terug naar de Perito Moreno ARS 210
Boottocht aan de Cara Norte naar de Perito Moreno, per persoon ARS 38
Daguitstap naar Lago Roca en Estancia Nipebo(met minibus), per persoon ARS 90
Busticket van El Calafate naar Puerto Natales, per persoon ARS 50

Uitstappen per bus of boot in Chili

Boottocht naar Balmaceda & Serrano gletsjer, vanuit Puerto Natales, p. p. CLP 36.000
Daguitstap naar Torres del Paine(met minibus) vanuit Puerto Natales, p.p. CLP 39.000
uitstap geboekt bij: Onas, Eberhard 599, Puerto Natales
Tel.: 0056/61-414349
Website: www.onaspatagonia.com
E-mail: onas@ctcinternet.cl
Uitstap naar de pinguineria Seno Otway(geboekt in hostal) p.p. CLP 10.000

Openbaar vervoer

Bus van El Calafate naar Puerto Natales, best enkele dagen tevoren de ticketten aankopen om zeker te zijn dat je mee kunt. De ticketten zijn te bekomen in het busstation Julio A. Roca, de prijs per persoon is ARS 50
Wij hebben gekozen voor de busmaatschappij Cootra
Ticket Office 7
Tel.: 0054/2902-491444
E-mail: cootra@cotecal.com.ar

Bus van Puerto Natales naar Punta Arenas met de busmaatschappij Fernandez
Eleuterio 399
Tel.: 0056/61-411111
Website: www.busesfernandez..com ook hier best enkele dagen tevoren de ticketten aankopen, per persoon CLP 4.000
Per dag zijn er 7 bussen van deze maatschappij die dit traject afleggen.

Praktische informatie

Formaliteiten:
Voor Argentinië en Chili volstaat een internationaal paspoort dat nog zes maanden geldig is na terugkeer uit het land. Een visum hoeft niet voor deze landen. Op de website van het Ministerie van Buitenlandse Zaken: www.diplomatie.be vindt je veel info over de documenten die je moet hebben.

Hygiëne en gezondheid:
Zowel Argentinië als Chili zijn westerse landen en dus qua hygiëne heb je er geen problemen. Wij hebben wel allebei problemen gehad met diarree door het overtollige vlees. Zeker met het lamsvlees is het opletten geblazen. Dat is voor onze darmen waarschijnlijk te vet, nochtans oogt het niet zo.

Wanneer je zinnens bent om langere tijd in het tropische gedeelte van Argentinië te verblijven, moet je wel de nodige voorzorgen nemen en waarschijnlijk malariatabletten slikken, of het Tropisch Instituut raadplegen. Wij vonden dat niet nodig met een verblijf van hooguit twee dagen aan de watervallen van Iguazù.

Inentingen:
Voor zover wij weten, zijn er geen speciale inentingen nodig om deze landen veilig te kunnen bezoeken.

Internet:
In Argentinië: ARS 3,00 per uur In Chili: CLP 700 per uur

Elektriciteit:
De stroomsterkte is 220 Volt en op sommige plaatsen heb je een 3-polige stekker nodig.

Handbagage:
De controle op de handbagage blijft nog altijd intensief, daarom doe je best de scherpe voorwerpen, zoals nagelknippers of nagelvijlen of zelfs sigarettenaanstekers in je bagage die je incheckt. Doe je het niet, dan moet je het zeker afgeven aan de “security-man”.

Geldzaken:
Argentinië
Bij aankomst op de luchthaven in Buenos Aires wilden wij 600,00 euro wisselen, maar kregen te horen dat het maximum 300,00 euro was. We kregen hiervoor ARS 1.045,00 of 1,00 euro = ARS 3,48
Bij latere wisselbeurten lag de koers veel lager, zodanig dat we regelmatig geld uit de muur haalden(dan heb je achteraf kosten). We trachtten zoveel mogelijk te betalen met de Visa-kaart. In de hotels lukte het niet altijd, maar in vele restaurants wordt de kaart algemeen aanvaard.

Chili
Bij aankomst in Puerto Natales hebben we de taxichauffeur mogen betalen met Argentijnse Peso. Later zijn we een bank binnengestapt om euros te wisselen en daar kregen we te horen dat we bij een “money changer” moesten zijn, want de banken wisselen niet.
De wisselkoers was: 1,00 euro = CLP 590

Als rolstoelgebruiker:
Je moet, zoals altijd trouwens, steeds op je hoede zijn voor ongemakken: zoals vijzen die los komen te zitten(neem de nodige sleutels en schroevendraaiers mee, maar zeker niet in je handbagage stoppen), plat rijden is een heel gewoon verschijnsel(daarom plakgerief en pomp niet vergeten) en voor de zekerheid een klein wieltje in reserve.

Vluchten: tijdschema en vluchtnummers

Internationale vluchten:
Op 06/11 Brussel – Madrid vertrek 8.15u en aankomst 10.30u, vluchtnr. IB 3207
Vlucht met Boeing 757-200, vliegtijd 2.15u

Madrid – Buenos Aires vertrek 12.30u en aankomst dezelfde dag om 20.45u,
Vlucht met Airbus Industrie A 300-600, vliegtijd 12.15u vluchtnr. IB 6845

Op 29/11 Santiago – Madrid vertrek 14u en aankomst op 30/11 om 6.10u
Vlucht met Airbus Industrie A 340, vliegtijd, 12.10u vluchtnr. IB 6832

Op 30/11 Madrid – Brussel vertrek 9.15u en aankomst 11.30u, vluchtnr. IB 3206
Vlucht met Airbus Industrie A 321, vliegtijd 2.20u

Binnenlandse vluchten:
Aerolinas Argentinas is te bereiken via: website: www.aerolinas.com.ar
e-mail: arplus@aerolinas.com.ar

Op 10/11 Buenos Aires – Iguazu vertrek 12.25u en aankomst 14.10u, vluchtnr. AR 2734
Vlucht met Boeing 737, vliegtijd 1.45u, afstand 655 miles
Vertrek in Buenos Aires vanaf Jorge Newbery AEP

Op 13/11 Iguazu – Buenos Aires vertrek 13.10u en aankomst 15u, vluchtnr. AR 1725
Vlucht met Boeing 737, vliegtijd 1.50u, afstand 655 miles

Op 13/11 Buenos Aires – Trelew vertrek 16.10u en aankomst 18.10u, vluchtnr. AR 2810
Vlucht met Mc Donnall Douglas MD-83, vliegtijd 2u, afstand 705 miles

Op 16/11 Trelew – Ushuaia vertrek 18.45u en aankomst 20.56u, vluchtnr. AR 2810
Vlucht met Mc Donnall Douglas MD-83, vliegtijd 2.11u, afstand 812 miles
In Trelew is er een luchthaventaks te betalen van ARS 6,05 en gehandicapten
worden hiervan vrijgesteld(je moet er wel op aandringen)

Op 20/11 Ushuaia – El Calafate vertrek 15u en aankomst 16.10u, vluchtnr. AR 2898
Vlucht met Mc Donnall Douglas MD-83, vliegtijd 1.10u, afstand 351 miles
In Ushuaia is de luchthaventaks ARS 13 en met heel veel aandringen werd ik
Hiervan vrijgesteld. De luchthavens van Trelew en Ushuaia zijn privédomein.

Op 28/11 Punta Arenas – Puerto Montt - Santiago
Vertrek 7.40u en aankomst 11.55u, vluchtnr. LA 296
Vlucht met Airbus Industrie A 340, vliegtijd 4.15u, afstand 1353 miles

Reisroute

Dag 1. zondag 6/11
Vertrek in Brussel om 8.15u naar Madrid en van daar verder naar Buenos Aires, waar we nog dezelfde dag aankwamen om 20.45u. Na de transfer van de luchthaven intrek in Hotel Castelar & Spa(4 nachten).
Dag 2. maandag 7/11
S.S. Buenos Aires
Dag 3. dinsdag 8/11
S.S. Buenos Aires
Dag 4. woensdag 9/11
S.S. Buenos Aires
Dag 5. donderdag 10/11
Vlucht Buenos Aires – Iguazù, vertrek 12.25u en aankomst 14.10u,
intrek in Hotel Saint George(3 nachten)
Dag 6. vrijdag 11/11
Iguazù: Argentijnse kant
Dag 7. zaterdag 12/11
Iguazù: Braziliaanse kant, Foz do Iguaçu

Dag 8. zondag 13/11
Vlucht Iguazù – Buenos Aires, vertrek 13.10u en aankomst 15u,
Buenos Aires – Trelew, vertrek 16.10u en aankomst 18.10u en
transfer naar Hotel Libertador(1 nacht)
Dag 9. maandag 14/11
In de voormiddag naar Punta Tombo en Gaiman en in de late namiddag naar Puerto Madryn en intrek in Hotel Gran Madryn(2 nachten)
Dag 10. dinsdag 15/11
Daguitstap naar Peninsula Valdés
Dag 11. woensdag 16/11
’s Morgens kuieren langs het strand en na de middag naar Punta Loma. Tegen 16u vertrek van Puerto Madryn naar de luchthaven van Trelew voor de vlucht naar Ushuaia,
vertrek 18.45u en aankomst 20.56u, intrek in Hotel Antartida(4 nachten)
Dag 12. donderdag 17/11
S.S. Ushuaia
Dag 13. vrijdag 18/11
Ushuaia: Beagle Channel
Dag 14. zaterdag 19/11
Ushuaia: Lagos Fagnano & Escondido
Dag 15. zondag 20/11
In de voormiddag naar het N.P. Tierra del Fuego, terug 12.30u
Vlucht Ushuaia – El Calafate, vertrek 15u en aankomst 16.10u en intrek in Hotel Ariel(4 nachten)
Dag 16. maandag 21/11
El Calafate: Daguitstap naar Perito Moreno
Dag 17. dinsdag 22/11
El Calafate: Daguitstap naar het Lago Argentino
Dag 18. woensdag 23/11
El Calafate: Lago Roca met Estancia Nipebo Aike
Dag 19. donderdag 24/11
El Calafate – Puerto Natales(bus +/- 5u) en intrek in Hostal Oasis(3 nachten)
Dag 20. vrijdag 25/11
Puerto Natales: Boottocht naar de gletsjers Balmaceda en Serrano
Dag 21. zaterdag 26/11
Puerto Natales: Daguitstap naar N.P. Torres del Paine
Dag 22. zondag 27/11
Puerto Natales – Punta Arenas(bus) en intrek in Hostal de la Patagonia(1 nacht)
In de late namiddag uitstap naar de pinguineria Seno Otway op 70km van Punta Arenas
Dag 23. maandag 28/11
Vlucht Punta Arenas – Puerto Montt – Santiago, vertrek 7.40u en aankomst 11.55u, intrek in Hotel La Posada del Inglés(1 nacht)
Na het inchecken met taxi naar Cerro Cristobal en verder naar het centrum van Santiago.
Dag 24. dinsdag 29/11
Vlucht Santiago – Madrid, vertrek 14.00u en aankomst op 30/11 om 6.10u
Dag 25. woensdag 30/11
Vlucht Madrid – Brussel, vertrek 9.15u en aankomst 11.30u

Bezienswaardigheden: inkom en toegankelijkheid

Argentinië

Buenos Aires:
De door ons bezochte bezienswaardigheden in Buenos Aires zijn volledig toegankelijk. Sommige gebouwen hebben wel een trap, maar daarnaast is er steeds een hellend vlak voorhanden. Zo is het ook met de stoepen, aan iedere rand van een voetpad is een hellend vlak, dat er niet altijd even netjes bij ligt en als je alleen bent, moeilijk haalbaar is.
In het “Micro Centro” heb je geen of heel weinig inkomgelden en het is bijna allemaal vlak, zeker goedlopend en alles op loopafstand van ons hotel.
Plaza de Mayo met de Catedral Metropolitana(trap en hellend vlak), het Casa Rosada(Casa de Gobierno) en het Cabildo Museum(gesloten op ma. en di.)
De Obelisk die te midden de Avenida 9e Julio staat te pronken, is enkel het zien waard en is niet te beklimmen.
Het Teatro Colon op de Av. 9e Julio(inkom ARS ???, gesloten wegens staking) hier zijn een zestal treden om binnen te gaan. in het gebouw weet ik niet, vermits we niet binnen konden.
Plaza de Congreso is een mooi aangelegd plein met overal aan de stoeprand hellende vlakken
Cafe Tortoni bij het binnen komen is er 1 klein trapje, verder in de zaak moet je een weg
banen tussen de vele tafeltjes. De kelners komen je wel ter hulp.
Calle Florida
De wijk “La Boca”:
Geen inkom en alles vlak, maar in de ganse wijk liggen kasseien.
De wijk “San Telmo”:
Een gezellige wijk om door te wandelen, mooi geplaveid en bekend om de tangobars.
De wijk “La Recoleta”:
Vertrekkend bij de Franse Ambassade ligt er een goed lopend voetpad bedekt met een Blauwe loper. Op het einde van deze laan bevindt zich het beroemde kerkhof, waar Evita Peron begraven ligt. Het kerkhof is bijna een must voor wie enkele dagen in Buenos Aires verblijft. Er liggen goed aangelegde paden op het ganse domein.
De wijk “Palermo”:
Museum van Evita Peron(inkom ARS 10) er is een korte lift.
De wijk “Puerto Madero”:
Deze wijk is ingepland in de oude haven van Buenos Aires en nu geherwaardeerd met lofts in de oude havenloodsen. De straten in deze oude havenbuurt zijn betegeld met moeilijke kasseien, maar geen kinderkopjes.

In Puerto Iguazù:
Het Parque Nacional de Iguazù:
Inkom ARS 30 en voor gehandicapten gratis. Praktisch het ganse traject is goed te doen. Even voorbij de ingang is er een treintje dat je tot aan de “Paseo Superior” brengt. Er is in het treintje een speciaal compartiment voorzien voor rolstoelgebruikers. Hier bevindt zich ook een infostandje waar je de hulp van een ranger kunt vragen om je met een elektrisch wagentje naar het begin van de “Paseo Inferior”, aan het fastfood
restaurant, brengt. Bij het beëindigen van het bezoek moet je in hetzelfde restaurant vragen om het elektrisch wagentje naar daar te doen komen. Het brengt je dan tot aan het treintje en je bent zo bij de uitgang.
La Aripuca:
Inkom ARS 5 voor iedereen, open van 9u tot 19u. Het is gelegen op een kleine 5km van Puerto Iguazù in de richting van de Cataratas. Het is een agricultuur eco-toeristischeplaats waar de resten van dode inheemse bomen te pronken liggen. Er is een blokhut gemaakt van dode boomstammen. Het is een bezoek waard. De goed aangelegde aardeweg weg loopt vrij gemakkelijk, maar in het gras liep het beter.
In Foz do Iguaçu:
Hier is de inkom tot het Nationaal Park voor iedereen zonder onderscheid ARS 29. Er rijdt om het kwartier een pendelbus, die op verschillende plaatsen halt houd(o.a. aan het hotel, aan de lift en aan het eindpunt aan het restaurant). Met de rolstoel kan je hier ook bijna overal komen. Boven aan de lift heb je reeds een mooi overzicht op de watervallen. De grote lift brengt je tot beneden aan de verschillende uitzichtpunten. Op twee
plaatsen zijn er aangepaste toiletten, aan de ingang en aan het eindpunt tegen het restaurant.

Punta Tombo:
Voor zover ik weet is hier geen inkom te betalen. Met de rolwagen is het er niet altijd gemakkelijk. Je rijdt gewoon door de natuur naast de pinguïns, maar wel op een pad.

Gaiman:
Het is een oud Welsh dorpje met enkele oude theehuizen o.a. Casa Gales de te, Ty te Caedydd en Ty Naïn. Gratis inkom. Bij de inkom van de theehuizen zijn er enkele treden

N.P. Peninsula Valdés:
Inkom ARS 35 en voor gehandicapten gratis.
Punta Delgada:
Geen inkom, die is betaald bij het binnenrijden van het N.P., maar je komt er niet als je niet met Argentina Vision een tour hebt geboekt. De zeeolifanten liggen beneden op het strand te genieten van de zon. Als rolstoelgebruiker word je hier in de watten gelegd. Ik werd met een elektrisch wagentje een heel eind lager gereden en de chauffeur heeft mij dan verder naar beneden gereden langs brede trappen. Er wordt wel gevraagd om er de lunch te nemen.
Puerto Piràmides:
Hier kan je de boot nemen om de walvissen te kunnen observeren. Men heeft mij met rolstoel en al op een pick-up gezet, tot aan de boot gereden en mij dan met man en macht in de boot geholpen. De boottocht kostte ARS 50.
Punta Loma:
Inkom ARS 10 en voor gehandicapten gratis. Het is heel gemakkelijk om aan het uitkijkpunt te komen. Er is wel 1 klein trapje, maar dan zie je de zeeleeuwen in volle glorie liggen zonnebaden.

In Ushuaia:
Museo Territorial:
Inkom ARS 10 en voor gehandicapten ARS 5. Het Museum Territorial of Museum del Fin del Mundo is gehuisvest in een oud pand, maar desalniettemin uitgerust met een lift, want alle zalen bevinden zich op de 1e verdieping. Het staat langs de waterkant op het einde van de laan, niet meer zo ver van het Museo Maritimo.
Museo Maritimo de Ushuaia:
Inkom ARS 20 en voor gehandicapten gratis. Bij de inkom van het museum, dat tevens de vroegere gevangenis, feitelijk meer een strafkolonie, herbergt, is er 1 klein trapje en de deur moet helemaal opengedaan worden om binnen te kunnen. Er is een lift om naar de 1e verdieping te gaan, ze mag enkel gebruikt worden na toestemming en met de hulp een persoon van de receptie.

El Trén del Fin del Mundo:
De tocht kost ARS 50(enkel) en ARS 55(h/w) en voor gehandicapten ARS 25. Er is een speciaal compartiment voorbehouden voor rolstoelgebruikers vooraan in het treintje.
In het terugrijden is dat natuurlijk andersom.
Parque Nacional Tierra del Fuego:
Inkom van het N.P. is ARS 20 en voor gehandicapten gratis. Vermits wij in het N.P. niet kunnen wandelen, hebben wij een tour met een bus geboekt bij Rumbo Sur in Ushuaia.
De bus was niet al te gemakkelijk door de hoge treden, maar van in de bus had ik al een mooi uitzicht op het landschap en de meren.

Parque Nacional Los Glaciares(Perito Moreno):
Inkom van het N.P. is ARS 30 en voor gehandicapten gratis. Het is een hele klus om een mooi uitzicht te krijgen van de gletsjer, vermits je een massa trappen(brede) naar beneden moet. Om terug naar boven te komen hebben wij de hulp van vier jonge mannen ingeroepen. Zo was de klus nog redelijk vlug(buiten de aankomende horden toeristen gerekend die absoluut nu naar beneden wilden) geklaard.
Boottocht naar Cara Norte(Perito Moreno):
De boottocht kostte ARS 38 voor iedereen. Om naar de boot te gaan moet je een steile helling, bezaaid met stenen, naar beneden. Met de hulp van enkele bereidwillige toeristen ging dit vrij vlot.

Chili

Torres del Paine N.P.:
Inkom CLP 10.000 en voor gehandicapten gratis. De tocht naar het N.P. verliep vrij vlot, vermits wij op stap waren met een minibus. Op veel van de uitzichtpunten ben ik gewoon blijven zitten en kon ik van in de bus bijna evenveel zien als de anderen. Het was er alleen minder koud(in de bus). Aan het Hosteria Grey ben ik samen met mijn wederhelft gaan lunchen. Vanaf hier was het voor mij ten einde, vermits er een wandeling volgde over een wiebelende hangbrug en over het zand aan het meer.
Cueva del Milodon:
Inkom CLP 3.000, ik ben niet meegegaan omdat er in de grot teveel trappen zijn. De grotten bevinden zich in het park en wordt met de georganiseerde tours als eerste aangedaan na de stop voor de aankoop van de ticketten voor het N.P.

De Pinguïneria Seno Otway:
Inkom voor iedereen CLP 10.000 Ik heb het hele traject kunnen afrijden met een elektrische scooter. Zo’n luxe had ik nooit verwacht en dat alles was inbegrepen in de prijs van het inkomticket.

In Santiago:
Het ganse centrum van Santiago is mooi geplaveid. Zelden kom je er een onverwacht obstakel tegen. De Belgen kunnen er nog veel gaan leren qua toegankelijkheid. Aan eender welk gebouw vindt je naast een trap, een hellend vlak.

Reisverslag Argentinië/Chili van 06 tot 30 november 2005

Het verloop van de voorbereiding van een reis gaat normaal vrij vlot. Nu wilden we deze reis eens laten organiseren door een Nederlands reisbureau Terra Mundo uit Amsterdam (gespecialiseerd in Zuid-Amerika en Australië). We hadden verleden jaar in Guatemala van Hollanders vernomen dat deze organisatie goed en niet duur is, dus waagden wij de stap. We hebben een eerste contact gehad in april 2004. Het voorgestelde programma leek ons goed in mekaar te steken, de hotels waren in orde en de prijs van het concept was schappelijk en wij stemden in met hun reisschema en prijs. Naarmate de maanden verstreken, verhoogde ook hun prijs en plots bleken bepaalde hotels reeds volgeboekt of hadden ze hun prijzen opgetrokken, zodanig dat wij begin augustus dit jaar hebben afgezien van verdere samenwerking. Het enige wat interessant bleef, waren de binnenlandse vluchten. Je kan die ter plaatse boeken, maar vermits onze tijd steeds is uitgemeten, kunnen wij ons niet de luxe veroorloven om hier en daar een dag verplicht te moeten rusten, wegens geen plaats in het vliegtuig. We zijn dan ook in allerijl beginnen mailen naar hotels, hostals, hosterias en guesthouses(ik heb zeker 250 mails verstuurd). Van velen hebben we zelfs geen leesbevestiging gekregen, de meeste antwoorden waren dan weer negatief: Sorry we don’t have rooms available for this period, of no tenemos habitaciones libres por estos datos. Na een goede drie weken is alles in orde gekomen en konden we met een gerust gemoed vertrekken.

Dag 1. 06/11 Brussel – Madrid en verder Madrid – Buenos Aires
Transfer naar het centrum en intrek in Hotel Castelar & Spa

Goed op tijd werden we door Thierry, onze jongste zoon, opgehaald voor de transfer naar de luchthaven van Zaventem. Het inchecken heeft zijn tijd gekost, zoals gewoonlijk, om aan een goede plaats te geraken voor de lange vlucht van Madrid naar Buenos Aires en het resultaat was noppes op Barajas. We zijn stipt kunnen vertrekken in Brussel en dus zaten we goed in tijd voor de transfer in Madrid om van de ene “gate” naar de andere te geraken. Op de luchthaven van Madrid, was het aanschuiven om te mogen opstijgen. Zo kwam het dat de vlucht met een half uur vertraging kon starten. Die verloren tijd heeft de piloot niet kunnen goed maken door een teveel aan turbulentie. Om 20.45u, plaatselijke tijd, zette de grote vogel zijn wielen op de grond en na enige tijd konden we in de luchthaven de nodige zaken regelen, zoals geld wisselen (maximum 300,00 euro toegestaan in de wisselkantoren) en een prepaid taxi charteren naar het hotel in het centrum van Buenos Aires. Aan de balie van het hotel verliep het inchecken vrij vlot, onze reservatie had zijn doel bereikt en we konden onder de wol.

Dag 2. 07/11 Buenos Aires

Met een stralend blauwe hemel zijn we op onze eerste dag in Buenos Aires te voet uit het hotel vertrokken op verkenning in het Microcentro van deze grote stad.

Microcentro
Plaza de Mayo:

Catedral Metropolitana
De kathedraal staat op de hoek van de Plaza de Mayo en Av. Bolivar. Aan de buitenzijde stelt deze kerk niet zo heel veel voor, maar het interieur mag er zijn.

Cabildo museum
Dit museum staat ook aan Av. Bolivar, maar op de andere kant van de Plaza dan de
kathedraal. Wij hebben het niet kunnen bezoeken omdat het, toevallig gesloten was de dagen dat wij ter plaatse waren.
Casa de Gobierno(Casa Rosada)
Wanneer je van de Av. de Mayo op de Plaza de Mayo komt, staat het Casa Rosada recht tegenover. Ook hier hadden we pech, gesloten voor het publiek. We hebben het dan maar van buiten bekeken met veel gewapende politie in de buurt.

Av. 9e de Julio met de Obelisk
De Obelisk merk je reeds van ver op. Je kunt er feitelijk niet naast kijken en dat is zo vanuit verscheidene hoeken. Het is zo wat het grote middelpunt van het Microcentro.

Teatro Colon
Het Teatro Colon staat iets verder op deze brede boulevard(2x9 rijstroken en het verkeer zit niet vlug in een knoop zoals hier te lande). Voor de derde keer hadden we pech. Het theater was gedurende meer dan een week gesloten wegens een staking van het ganse personeel en er waren dan ook geen geleide bezoeken.

Plaza de Congreso
Van het gesloten theater trokken we naar Plaza de Congreso. Het is een immens groot plein met op het einde de regeringsgebouwen. Het plein oogt veel mooier dan Plaza de Mayo. Hier was ons verlof, tenminste een deugddoend verlof, bijna ten einde. Ik heb altijd het fototoestel bij mij in de rolstoel op mijn schoot staan, de camera hangt achter aan de rolwagen en Marie-Claire heeft dan gewoonlijk nog een rugzakje mee met andere spullen. Zij wil een foto nemen en zet daarom de rugzak op de grond en wat ziet ze: verschillende gelige plekken op de rugzak. We begonnen met de afkuis en onderwijl komt er een jonge kerel en vraagt of hij hulp kan bieden. Op hetzelfde ogenblik voel ik geschud aan de rolstoel en onmiddellijk viel mijn frank(oude Belgische). Een tweede persoon ging er met de camera aan de haal. Ik heb tegen Marie-Claire geroepen: de camera. Zij heeft het op een lopen gezet achter de kompaan van de zogezegd bereidwillige knaap, die voelde zich waarschijnlijk in het nauw gedreven en liet de tas met de camera te midden van de straat achter. Eind goed, al goed, maar wij waren verwittigd en nu nog meer op onze hoede dan voorheen, zonder paranoïde te worden natuurlijk. We kenden die trucs en wij letten normaal goed op, maar ze zijn zo vlug dat je er niet kunt bij nadenken. We hebben voor de rest van de reis geen veiligheidsproblemen meer gehad.

Café Tortoni
We hadden zo wat alles gezien wat we wilden zien en vonden dat het tijd was om de innerlijke mens ook wat te gunnen. Daarvoor kozen we het alom gekende Cafe Tortini. Het is een gezellige plek om tot rust te komen. Het is sinds 1858 het bekendste café van B. A.

Calle Florida
Als afsluiter voor vandaag kozen we Calle Florida, een lange winkelwandelstraat, die loopt van de Pl. de Mayo tot aan Pl. Libertador. Hier merk je hoe ver de Argentijnen staan in verhouding met ons. Je ziet praktisch geen verschil. Alleen de prijzen liggen stukken lager dan bij ons in België, zeker voor kleding en schoeisel.

We hebben de avond afgesloten in restaurant Plaza Asturias, een degelijk en prijzig eethuis en met een snelle bediening. We hadden hier geluk, het ligt schuin tegenover ons logies. We aten er lekkere merluza en atùn en betaalden er ARS 49,60 drank inbegrepen. Bij de inkom zijn er 2 treden.

Dag 3. 08/11 Buenos Aires:

La Boca
Om 9u vertrek met een taxi(op meter) uit het hotel en een kwartiertje later konden we een eerste glimp opvangen van de kleurige wijk La Boca. Het weer zat mee, want buiten enkele verdwaalde wolkjes was de hemel helder blauw. Het toeristische centrum van La Boca is vrij klein. Het bekende straatje Caminito alleen is de verplaatsing naar deze wijk al waard. Het is ongelooflijk welk mooi effect het heeft de in verschillende kleuren geschilderde golfplatenhuizen. Feitelijk zie je maar wat een kleurtje kan geven. Het voelt in ieder geval warm aan en het lijkt minder armtierig. We wilden enkele minder kleurige straten in gaan, maar we werden tegengehouden door de politie, die ons erop wees dat deze buurt niet zo heel veilig is voor toeristen. We hebben van de kleurige gevels in de wijk dan maar verder genoten. Die kwamen nu heel goed tot hun recht met het mooie weer. Iets buiten het toeristische centrum staan er ook huizen in golfplaten, maar die zijn niet geschilderd en dat geeft dan een armoedige, trieste aanblik.

San Telmo
Tegen de middag hielden we het in La Boca voor bekeken en namen we een taxi naar de
wijk San Telmo. We lieten de chauffeur stoppen aan de Plaza Dorega. Het is een gezellig pleintje met terrassen, waar je volop kunt genieten van de rust die er heerst en van de muzikanten die er af en toe een deuntje komen spelen. Bij tussenpozen wordt er ook de tango gedanst. Na afloop wordt er dan wel met een hoed rond gegaan voor de artiesten.

Na een poosje zijn we op zoek gegaan naar Bar Sur voor reservatie van een tafeltje voor de tangoshow die avond. Bar Sur is gelegen in één van de zijstraten van Calle de la Defensa(Estados Unidos 299) en dus op weg naar het centrum. Door de lange C. de la Defensa, waar veel antiquairs hun waar uitstallen, bereikten wij de Pl. de Mayo en zo via Av. 9e de Julio onze vertrouwde stek. Tegen 19.15u lieten wij een taxi bellen om ons naar onze afspraak te laten voeren in Bar Sur. Daar begon om 20u de opvoering van muziekstukken, zang en de onvermijdelijke, meeslepende tango. Bar Sur is zo nog echt een donkere kroeg, nog een oud authentiek Argentijns café, zoals er vroeger waarschijnlijk veel meer te vinden waren. Wij verkozen dit kleinschalig optreden dan ook boven de voorstellingen, tegen betaling van meer pesos, in die grote overvolle zalen, waar je met moeite iets kunt van zien als je niet vooraan kunt zitten en waar je maar een nummer bent, de zoveelste in de rij. Hier zaten we tenminste midden in het hele gebeuren en dan kan je ten volle genieten van deze sensuele danspassen. Wij betaalden er voor het avondmaal samen met de show ARS 135/ p.p., één glas wijn inbegrepen. Wanneer we voldaan waren met het opgevoerde spektakel, lieten we ons met een taxi naar het hotel terugbrengen. Deze avond was meer dan geslaagd.

Dag 4. 09/11 - Buenos Aires

La Recoleta
Voor de derde dag op rij hadden we heel mooi weer. Het geluk was tot hiertoe met ons.
We trokken er vandaag op uit naar de betere wijk van B.A., La Recoleta. De taxi lieten we rijden tot op Plazoleta Pellegrini aan de Franse Ambassade, die vindt je ook op het einde van de Av. 9e de Julio op de linkse kant waar de boulevard wegdraait. Dat is dan wel de achterzijde van dit gebouw. Vanaf de ambassade ligt er in de Av. Alvear(deze straat lijkt op een stukje Parijs in B.A.) een blauwe loper over het voetpad en die loopt tot aan het parkje juist voor het beroemde kerkhof van La Recoleta, waar naast Evita Peron ook tal van hoogwaardigheidsbekleders en personen met geld hun laatste rustplaats willen hebben. Het kerkhof straalt rust uit en het is niet verwonderlijk dat er een lange wachttijd is ingesteld om er te mogen begraven worden. Het staat vol met imposante bouwwerken, sommige hebben als het ware echte kerktorens. Het wordt ook heel goed onderhouden, je kunt nergens een sprietje onkruid bespeuren en de paden zijn mooi betegeld en dus heel goed toegankelijk. Als de Belgische kerkhoven maar half zo goed waren aangelegd en onderhouden, dan zou dat een goede zaak zijn.

Palermo
Op de Plaza Francia charterden we een taxi naar de wijk Palermo. We lieten ons brengen naar Palermo Viejo. We waren feitelijk naar de wijk Palermo gekomen om de oude huizen te bewonderen, maar zo speciaal vonden wij ze nu ook weer niet en we lieten de taximan doorrijden tot het Parque de Palermo, zo moesten we niet te ver te voet naar het museum van Evita Peron, gesitueerd op de Plaza Italia. Er hangen tal van foto’s van deze verafgode vrouw in het gebouw verspreid, samen met door haar gedragen kledingstukken en gebruiksvoorwerpen. Vanaf het museum, in Palermo Chico, zijn we te voet terug gegaan naar Palermo Viejo naar Plaza Cortaza voor restaurantbezoek, maar het leek er niet veel zaaks en we zijn terug gekeerd via Av. Serrano om de lunch te nemen. Na de kleine maaltijd namen we een taxi naar de laatste stop voor vandaag: Puerto Madero.

Puerto Madero
Deze nieuwe wijk is ingeplant in de oude haven van B.A. waar men in de oude pakhuizen lofts heeft ingericht en nu oogt dit deel van B.A. veel fraaier en het is één van de veiligste plekken in heel de stad geworden. Voor ons was er niet veel te beleven, maar vermits wij steeds het onderste uit de kan willen, wilden we dit zeker niet overslaan. Van Puerto Madero terug naar het centrum gaat vrij vlot. Je gaat de wijk uit, een groot verkeersknooppunt over en je bent in de Calle Florida en dus ook vlug op de Plaza de Mayo. Het hotel is dan niet ver meer, de Av. de Mayo volgen, dan Av. 9e de Julio oversteken en we waren thuis, allez in ons logement.

Na al die inspanningen hadden we trek naar een goed stuk vlees. We opteerden voor de parrillada La Estancia, Lavalle 941. Echt gezellig kan je het er niet noemen, het is één grote zaal, waar een massa mensen in kan en die worden, in de mate van het mogelijke, binnen de kortste keren bediend. Bij mijn weten kennen we in België zulke festijnen niet. Als je
ziet met welke massa vlees dat er naar de verschillende tafels gedragen wordt, wordt je bijna misselijk. Bij al dat vlees hoort veel brood(zoals in Spanje), ensalada completa of ensalada mixta en hele flessen wijn. De Argentijnen zijn niet echt drinkebroers, maar bij hun maaltijden nemen zij wel het nodige rode vocht tot zich. Iets wat wij absoluut niet doen, is ijsblokjes in rode wijn doen. Bij ons wordt rode wijn op kamertemperatuur gedronken worden, maar andere zeden, andere gebruiken. Het heeft ons in ieder geval gesmaakt en we hadden ons bekijks, waarschijnlijk door de rolstoel. Voor deze voortreffelijke maaltijd betaalden wij ARS 81,50 de wijn inbegrepen. Bij het buitenkomen hebben wij een taxi gecharterd en zo waren wij vlug ter bestemming, het hotel Castelar.

Dag 5. 10/11 Vlucht B.A. – Iguazu en transfer naar Hotel Saint George

Het geluk bleef met ons, want het weer was nog maar eens heel mooi. Vermits wij in het hotel maar moesten vertrekken rond 10u, deed Marie-Claire nog eens een poging om in het Cabildo museum binnen te geraken, maar het was tevergeefs. Zij was heel vlug terug en voor andere bezoeken restte er geen tijd meer. Het was nu inpakken, een taxi bestellen en wegwezen naar de luchthaven Newberry voor de vlucht naar Puerto Iguazù. Stipt op tijd is het vliegtuig kunnen vertrekken. Bij aankomst hadden wij een persoon met een bordje met onze namen verwacht, maar er was niemand te bespeuren. Nochtans was er in de overeenkomst met Hotel St. George melding gemaakt van gratis transfer van de luchthaven naar het hotel. We hebben uiteindelijk een taxi moeten nemen om er weg te geraken en we hebben de rekening door het hotel laten betalen. Ze morden eerst, maar gaven vlug de fout toe. Hun bewering was, dat er aan de uitgang van het luchthavengebouw een shuttlebus stond(wij hebben er niet op gelet, het was bij de boeking ook niet vermeld) van Cuenca del Plata
Paulino Amarante 76
Tel.: 0054/3757-421062
Website: www.cuencadelplata.com
E-mail: cuencadelplata@cuencadelplata.com
Dit reisagentschap kan ik warm aanbevelen voor de uitstappen naar de watervallen, zowel voor de uitstap naar de Argentijnse als voor de Braziliaanse kant. Hun service is bijna af.

Na het inchecken in het hotel hadden wij nog de ganse namiddag voor de boeg en we wilden in de omgeving nog iets anders zien dan de beroemde watervallen. Daarom vroegen wij aan de receptie een taxi om naar La Aripuca te rijden. Dit domein ligt maar enkele km(5) buiten het centrum van het stadje en loont wel de moeite om er naartoe te gaan. Na dit bezoek werd het stilaan tijd om naar het drielandenpunt Hito 3 Fronteras(Argentinië, Brazilië en Paraguay) te gaan voor de zonsondergang. Hier stromen de Rio Iguazù en de Rio Paranà samen en heb je bij klaar weer een mooi uitzicht op de drie landen en met wat geluk een mooie zonsondergang. Dat laatste hebben wij niet echt mogen beleven, er was geen wolkje te bespeuren en verkleuren deed de lucht ook niet. Tegen 19u waren we terug in het hotel en konden we onmiddellijk aan tafel voor een uitgebreid buffet(dat was in de prijs van de kamer inbegrepen en dat voor de drie dagen). De kok had in ieder geval zijn best gedaan, want het was lekker.

Dag 6. 11/11 - Iguazù: Argentijnse kant

(open van 7u tot 19u/zomeruur, van 8u tot 19u/winteruur)

We hadden weer eens een blauwe hemel met veel zon om de uitstap naar de watervallen van Iguazù te ondernemen. Na een stevig ontbijt hielden wij ons gereed. We zouden worden opgehaald met een bus en naar de watervallen van Iguazù, Argentijnse kant, gebracht. Wij waren om 8.30u bij de eersten om in te stappen en dan moest het busje nog aan zijn ophaalronde beginnen. Tegen goed 9u stonden we aan de ingang van het N.P. en konden we aan onze dagtocht beginnen. De begeleidende gids gaf ons de vrijheid om te gaan en te staan waar we wilden, maar vroeg om terug aan de uitgang te zijn tegen 16.30u. Wij vonden dat vrij vroeg, maar tegen die tijd hadden we toch reeds alle parcours afgewandeld en konden we dan ook op tijd terug zijn, zeker omdat je momenteel een deel van het park niet kunt bezoeken. Het pad naar de Garganta del Diablo is afgesloten voor het publiek wegens een grote breuk aan de brug er naartoe. Het heeft in de maanden september en oktober in Brazilië zo uitbundig geregend, met als resultaat een massa water en van de verschillende watervallen restte nog weinig. Het werd dan één grote waterval en dan gaat er veel van de mooie natuur verloren.

We waren maar amper in het domein, als we een infostand tegenkwamen. Die was bemand door een vriendelijke jongen in een rolstoel. Hij gaf ons de nodige info over de cataratas: hoe we konden gaan en waar we konden komen met de rolstoel en hij reed met ons mee tot aan het treintje(Trén de la Selva), dat je tot ongeveer aan het begin van de Paseo Superior brengt. In het treintje is een speciale plaats voorzien voor rolwagens en niemand durft het aan die plaats in te nemen. Bij de stopplaats van de toytrain word je geholpen door de rangers. Het Paseo Superior of het boven circuit loopt golvend over een betonnen pad en stalen bruggetjes met hier en daar een uitzichtpunt op de majestueuze watervallen. Op zo’n prachtig natuurwonder geraak je niet vlug uitgekeken. Hele tonnen water donderen met een hels lawaai naar beneden.

Om aan het begin van de Paseo Inferior of het beneden circuit te geraken heb je een stevige wandeling voor de boeg, of je kan eventueel aan de infostand tegenover het begin van de Paseo Superior vragen om een caddy te sturen, want de zon kan hier fel branden en er is geen schaduwplekje onderweg. De caddy brengt je dan, over golvend terrein, een tweetal km verder tot aan de ingang van dit circuit. Je kan hier in twee richtingen gaan, maar je neemt best het linkse pad, anders sta je voor een hindernis, trappen. Het pad is wel meer golvend dat het eerste, maar nog altijd heel goed haalbaar. In ieder geval kan je bij elk uitzichtpunt komen. Op het einde van de wandeling heb je in het fastfoodrestaurant maar te vragen om de ranger met het transportmiddel te sturen. Binnen de kortste keren is de hulp dan ter plaatse en je wordt met de caddy gevoerd tot aan het treintje, dat je naar de uitgang brengt. Rond 15.30u zijn we aan de terugtocht begonnen en we waren dan ook goed op tijd aan de uitgang voor de terugrit naar het hotel. Daar hadden we tijd te over om een en ander te doen eer we aan tafel gingen voor het avondmaalbuffet.

Dag 7. 12/11 - Iguazù: Braziliaanse kant (Foz do Iguaçu)

Op hetzelfde uur als gisteren(8.30u) zijn we vertrokken, met weer eens heel mooi weer, voor de daguitstap naar de Braziliaanse kant van de watervallen, Foz do Iguaçu. De passencontrole verliep heel vlot en dan kregen we in de bus van de gids, enkel in het Spaans, te horen, dat we tot 12u de tijd kregen om het ganse domein te bezoeken. Verder had de gids er blijkbaar geen zaken mee, want we moesten zelf maar zien hoe we op de verschillende uitzichtpunten geraakten. Dat was een groot minpunt voor de organisatie. We hebben ons van het hele gedoe niets aangetrokken en we hebben gewoon op ons eigen tempo alle punten afgedaan. Van op het platform aan de lift heb je reeds een heel goed algemeen zicht op de cataratas, in zonderheid op de “Garganta del Diablo”. Met de lift bereik je dan het “lower circuit”.

Natuurlijk was de bus vertrokken zonder ons en in eerste instantie panikeerden we een beetje, want hoe zouden we terug in Puerto Iguazù geraken. In het park zelf is dat geen probleem, want er rijdt om het kwartier een shuttlebus die stopt op 3 plaatsen: aan het Visitors Center(de ingang), tegenover Hotel Tropical en aan het restaurant. Een rit met deze bus is in de prijs van het inkomticket inbegrepen. We hebben, met de hulp van een ranger, de bus naar de uitgang genomen en daar aan de infostand gevraagd om naar het reisagentschap Cuenca del Plata te telefoneren om ons te komen oppikken. Het heeft heel wat moeite gekost eer de man achter de balie begreep wat we wilden, maar vanaf het moment dat hij het gesnopen had, was het haast onmiddellijk in orde. Binnen het kwartier zaten we dan in een privé wagen van de firma en na het passeren van de grensovergang, waren we toch nog vlug ter plekke. Aan de grenspost moet de wagen door een desinfecterend bad rijden en de passagiers moeten uitstappen en met beide voeten in een schaal met schuimrubber, dat ook gevuld is met hetzelfde product als voor de auto’s, gaan staan en dan terug instappen. Voor de laatste keer mochten wij hier uit het goede buffet een uitgebreide keuze maken, want morgenvroeg verlieten we dit zalige oord.

Dag 8. 13/11 - Iguazù – Trelew
Vlucht Iguazù – Buenos Aires – Trelew en transfer naar Hotel Libertador

Om 10u hebben wij uitgecheckt in het hotel en nu was het wachten op het vervoer naar de luchthaven voor de vlucht naar Trelew via Buenos Aires. We hebben Iguazù met mooi weer verlaten, maar in Trelew was het wel veel frisser. Er blies een strakke wind door de straten en zonder windvest kon je moeilijk buiten komen. Bij het opstijgen in Iguazù heeft de piloot een klein ommetje gemaakt om de passagiers de kans te geven nog een laatste blik te werpen op de majestueuze watervallen. Je kon van uit de lucht ook heel goed de ravage, aan de brug naar de Garganta del Diablo, zien die een gevolg is van de langdurige regenval(2 maanden zonder ophouden) in Brazilië, met als gevolg dat er geen verschillende watervallen meer waren, maar één grote van 2km lang. Het is spijtig maar na herstelling komt het weer goed.

Bij aankomst in Trelew is er een strikte controle van de handbagage. De autoriteiten laten niets aan het toeval over en drijven de security zo op, omdat ze bevreesd zijn voor een besmetting van de vele pinguïns die in de omgeving hun nest en broedplaats hebben. Niemand mocht het luchthavengebouw uit zonder dat de handbagage was nagekeken. In het hotel verliep het inchecken ook weer vlot. Iets wat we nog nooit zijn tegengekomen was, bij betaling in het hotel zonder een officiële rekening krijg je een korting van 20%. Zwart werk is dus in Argentinië ook bekend.

Het restaurant in het hotel is op zondag altijd gesloten en daarom moesten we noodgedwongen de stad in om ons buikje te kunnen rond eten. Zo belandden we in het restaurant Eloise. Het eethuis kan je binnen zonder trappen en dat is al een pluspunt. Het geserveerde was goed, maar veel kreeg je niet op je bord en als je iets bij bestelde, duurde het uren eer je er aan geraakte. Wij betaalden er voor 1 x kip, 1 x biefstuk, allebei met frieten en ensalada mixta en wijn + water ARS 42.

Dag 9. 14/11 Trelew - Puerto Madryn en intrek in Hotel Gran Madryn
Punta Tombo met Gaiman

Wij hadden met de taximan, die ons van de luchthaven naar het hotel bracht, afgesproken om met hem de daguitstap naar Punta Tombo en het dorp Gaiman te ondernemen. Om 9u stopte hij voor de deur van het hotel en we konden aan de lange tocht beginnen. Het weer was nu eerder guur te noemen, maar we waren nu eenmaal in Patagonië beland. De tocht naar Punta Tombo is ongeveer 110km, waarvan zeker 90km over piste en er zijn geen benzinestations onderweg. Ik had bij het vertrek opgemerkt dat de tank van de wagen op half stond, maar ik heb er mij niet direct problemen over gemaakt en ik heb het zelfs niet tegen de chauffeur gezegd. Hij is taxichauffeur en ik ging van de veronderstelling uit dat hij weet waar hij aan begon. Naarmate wij verder de piste op reden, zag ik het peil van de tank dalen. Ik zei op de duur tegen mijn echtgenote: ik denk dat we ons einddoel niet zullen bereiken en zeker niet zullen terug geraken wegens een tekort aan benzine. Op een zevental km van Punta Tombo was het zover. De wagen deed pufpuf en het was ermee gedaan. Onze driver bleef er stoïcijns kalm bij, hij stapte uit, keek eens onder de motorkap en verder gebeurde er niets. Plots doemde er een touringcar op. Met de armen zwaaiend hield hij de bus tegen en na een kort onderhoud tussen de twee chauffeurs mochten wij mee tot de eindbestemming.

Het bezoek aan Punta Tombo viel ons een beetje tegen. We hadden verwacht duizenden pinguïns tezamen te zien op het strand, maar dat was iets minder. Er waren wel veel exemplaren aanwezig, maar ze zaten allemaal verspreid over het ganse domein en broedend onder het, alom tegenwoordige, lage struikgewas. Het was er op sommige plaatsen vrij moeilijk doorkomen, vermits dit een natuurgebied is. Er zijn wel paden aangelegd en die zijn afgebakend met paaltjes en een koord, maar het blijft de natuurlijke verblijfplaats van dit gevogelte. Op het einde van ons bezoek, konden we met dezelfde bus terug tot aan de, ondertussen bijgetankte, taxi. Hier werd iedereen van de bus vriendelijk bedankt voor de geboden hulp en werd er afscheid genomen. Op de terugweg is hij aan een estancia nogmaals gestopt om bij te tanken, want het euvel was helemaal niet verholpen.

Wanneer we goed en wel op de asfaltbaan waren, kozen we richting Gaiman, een oud Welsh dorp bekend om zijn oude theehuizen. Wij hebben er twee aangedaan waaronder Casa Gales de te: Ty te Caedydd en Ty Naïn. In het eerste theehuis is prinses Diana nog op bezoek geweest en in de inkomhal staat een foto van haar te pronken omgeven door een massa bloemen. Voor de rest stelt dit stadje niet veel voor en na de thee pauze hielden we het er voor bekeken en keerden terug naar het hotel in Trelew voor het ophalen van de bagage en door te rijden naar Puerto Madryn. Dat hebben we veiligheidshalve maar met een andere taxi gedaan, want we wilden niet nog eens oponthoud hebben door pech.

De chauffeur leek het door ons gereserveerde Hotel Gran Madryn goed te kennen, maar na enkele straten in en uit te zijn gereden, heeft hij het wijselijk maar aan een voorbijganger gevraagd en op die manier waren we vlug waar we moesten zijn. Het inchecken verliep weer vlot en de kamer was vlug gekozen. De laatste op de gang was voor ons meer dan genoeg. Hier zouden we zeker rustig slapen, ver van het eventuele rumoer op straat.

In verschillende reisverslagen van Wegwijzer hadden we gemerkt dat restaurant El Nautico als één van de betere eethuizen werd aangeprezen. Vermits het maar enkele huizen van ons hotel was verwijderd, duurde het niet lang om te beslissen er ons avondmaal te gebruiken. Bij de inkom is er wel een trap van een zestal treden, maar met de hulp van het bereidwillige personeel was ik binnen de kortste keren waar ik zijn moest. Veel van de tafels waren gereserveerd, maar even wachten en het was OK en we konden de benen onder tafel steken. Op de menukaart staat zo veel vermeld, dat je moeilijk een keuze kunt maken. Het werd uiteindelijk een paella de mariscos. Marie-Claire vond hem verrukkelijk, maar vermits ik geen zeevruchten lust, was het voor mij minder goed. Bij de paella namen we een ½ fles witte wijn “San Felipe” en die was overheerlijk. Hiervoor betaalden wij ARS 62.

De gegevens van restaurant Cantina El Nautico zijn:
Av. Roca 790(esquina Lugones)
9120 Puerto Madryn, Chubut
Tel.: 0054/2965-471404
Website: www.welcomeargentina.com/paseos/delicias_de_la_costa

Dag 10. 15/11 Puerto Madryn
Penisula Valdés

We hebben gisteravond nog de uitstap kunnen regelen naar Peninsula Valdés bij het agentschap Argentina Vision(zie hoger bij kosten van transfers blz. 7). Om 7.45u werden we als eerste opgehaald in het hotel en wanneer we voltallig bleken te zijn, zetten we koers naar het N.P. Peninsula Valdés. Een eerste halte was aan het ticketoffice(enkele minuten) en dan ging de tocht verder tot aan het museum, waar vondsten uit vroegere tijden en oude gebruiksvoorwerpen zijn te vinden. Er is tevens het skelet van een walvis te zien en menig opgezette vogels uit de streek. Na een korte stop reden we door naar Caleta Valdés voor de pinguïns en daarna verder tot Punta Delgada, waar je de zeeolifanten in hun volle glorie kunt bewonderen. Het is wel een serieuze afdaling naar de waterkant, want alleen daar liggen zij te genieten van het zonnetje, in een, voor ons althans, bijtend koude zuidenwind. Buiten wat gebrul van deze logge dieren gebeurt er feitelijk weinig. Op het zicht zijn het maar hompen vlees die op het strand liggen verspreid. Ikzelf kon niet naar beneden, maar er is een elektrisch wagentje voorzien en daarmee ben ik tot tegen de brede trappen gereden. Dan was het een koud kunstje voor de ranger om mij tot op het terras te rijden, waar ik ook een mooi uitzicht had op de hele troep zeeolifanten. Na dit uitje was het tijd om de innerlijke mens aan te sterken. Als je in Punta Delgada bij de dieren wilt komen, wordt er wel gevraagd om in het restaurant de lunch te nemen. Dit is een kleine moeite en het moet tenslotte toch gebeuren.

Na de maaltijd werd er koers gezet naar Puerto Piràmides, waar we aan Punta Ballenas onze beurt moesten afwachten om op een boot naar de “ballenas”(walvissen) te mogen. Er zijn zo veel toeristen dat het ieder om beurt is om de boottocht te kunnen maken. Met man en macht is er gehesen om mij in mijn karos in het schip op een plaats te krijgen, waar ik iets kon zien en waar ik niet te veel in andermans weg stond. Je moet er wel geluk hebben om die logge zoogdieren te kunnen zien. Een kleine glimp heb je er regelmatig van, maar eer je een staart boven het water ziet uitkomen, moet je heel veel geduld hebben. Na een goed uur zat onze vaart erop en stevenden we af op de kustlijn, waar het vaartuig dan op het strand wordt getrokken met een tractor. Na het afleveren van de verplichte zwemvesten was het de hoogste tijd om in de bus te kruipen en ging het terug huiswaarts, allez naar Puerto Madryn.

Naar de avond toe beslisten wij om te gaan dineren in restaurant La Estela, volgens de Trotter is dat een heel goed restaurant en we lieten er ons naartoe voeren met een taxi, omdat het vrij ver van ons logement verwijderd was. Wanneer we goed en wel binnen waren(zonder trappen), werd ons gevraagd of we hadden gereserveerd voor die avond. Dat was niet het geval en dan zat er niets anders op dan te wachten tot er een tafel vrij kwam. Het viel nogal mee, want na een goed kwartier stapte er een koppel op en was er voor ons een plaatsje vrij. De lomo asado met ensalada completa en frieten waren heel, heel goed. Het vlees was zo mals dat je er met je mes zo door viel. Bij de maaltijd namen we bier en water en betaalden voor alles ARS 52. Het restaurant is te vinden in Peña 27, een zijstraat in de buurt van het toeristenbureau langs de waterkant en ongeveer tegenover de pier.

Dag 11. 16/11 Puerto Madryn – Trelew – Ushuaia (vlucht) en transfer naar Hotel Antartida

We zijn opgestaan met een stralend blauwe hemel en we wilden er ten volle van genieten, daarom wandelden we deze voormiddag langs het strand. Veel valt er feitelijk niet te beleven en we waren er dan ook vlug op uitgekeken. Rond 13u besloten we om met een taxi naar Punta Loma te gaan om er de zeeleeuwen te bewonderen. Tegen die tijd had de zon het ook bijna laten afweten en werd het een guur weertje. De tocht ernaartoe duurt ongeveer
20 min. en aan het uitkijkpunt ben je niet lang. Er is enkel de mogelijkheid om de dieren te aanschouwen van boven op het viewpoint en je blijft er dus ver af. Eender hoe het blijft de moeite om ze onder u te zien stoeien op het strand. Best is er naartoe te gaan bij laag water, dan hebben zij voldoende ruimte en zie je ze met hele horden uit en in het water gaan. Om er een foto van te maken heb je minstens een 300mm zoomlens nodig, omdat ze zo ver van u verwijderd zijn. Dat geldt voor iedereen, want afdalen is er ten strengste verboden. Het zou ook niet gemakkelijk zijn, want je vindt er alleen steile rotswanden.

Voor we Puerto Madryn verlieten wilden we de innerlijke mens wat gunnen en in het restaurant Mediterraneo bestelden we een pizza voor de lunch. Dat exemplaar was zo immens groot, dat we bijna de helft ervan hebben laten inpakken om mee te doen voor later. We kozen voor een pizza met atùn. Hij was goed, maar redelijk droog. Het gebruik van tomaten moeten ze hier waarschijnlijk nog leren. Buiten kaas en ajuin vond je enkel tonijn op de te dikke koek, maar we hadden iets binnen. Hiervoor betaalden wij ARS 22. Het adres van dit eethuis is: Bv. Brown 1046, 9120 Puerto Madryn – Chubut
Tel.: 0054/2965-458145
Website : www.restomediterraneo.com.ar
E-mail: info@restomediterraneo.com.ar en tebounos@speedy.com.ar

Na onze uitgebreide lunch was de tijd rijp om onze spullen bijeen te pakken en naar de luchthaven van Trelew te vertrekken voor de vlucht naar Ushuaia. Om 16.30u werden we in het hotel ervan verwittigd dat de vlucht 1 uur later zou vertrekken. Het werd dan maar pauzeren tot het, vooraf geregeld, vervoer ons kwam oppikken. We hadden in Ushuaia voorzien om nog een en ander te regelen van uitstappen, maar door het te late aankomen viel dat in het water en zou dat dan morgen maar moeten gebeuren. Met wat strubbelingen geraakten we uiteindelijk als allerlaatste in het vliegtuig. Er was bij het inchecken niet doorgegeven dat er een persoon met een rolwagen mee moest en daarom liet de assistentie op zich wachten. Wij wilden zelf over de tarmac naar het vliegtuig toe, maar we werden door de opperste terug geroepen. We waren daar volgens hem niets verloren. Hij was allesbehalve vriendelijk.

Tegen 22.30u waren we toch al ter plaatse in het Hotel Antartida. De kamer en de badkamer waren van grootte heel goed, maar we logeerden juist achter de keuken van het restaurant dat tot 24u is geopend. Daarom hadden we het gekletter van potten en pannen tot zeker 1u in de morgen, maar met oordopjes lukt dan een rustige nacht wel. Ik heb daar niet echt problemen mee, maar mijn halve trouwboek wel.

Dag 12. 17/11 -Ushuaia

Bij het opstaan zagen we onmiddellijk het verschil in het weer. De lucht varieerde van licht grijs naar bijna pikzwart en een beetje regen, met bij tussenpozen een straaltje zonneschijn. Het is hier niet abnormaal dat je de vier seizoenen op 1 dag krijgt. Het was er goed aan te zien dat we in “El fin del Mundo” waren, maar de inwoners van Ushuaia zien dat helemaal andersom. Het is niet het einde van de aarde, maar hier begint de aarde pas. ’t Is maar hoe je het beziet.

De verloren tijd van gisteren moesten we nu trachten in te lopen. We zijn gestart met naar de dienst van toerisme in San Martin 674 te gaan. Hier kregen we al veel info over wat en hoe in en om Ushuaia. We wisten meteen waar we best wel of niet iets konden boeken en dat is voor ons(voor iedereen trouwens) veel tijdwinst en zoekwerk gespaard. Van het toeristenbureau stevenden we af op het Museo Territorial del Fin del Mundo. Dit museum bevindt zich aan het einde van de boulevard langs het water, Maipu. Op de 1e verdieping(bereikbaar langs buiten met een lift) is een verzameling oude vondsten bijeengebracht, o.a. delen van scheepswrakken. Zo hangt er ook een boeg van het karveel “Duchess of Albany” en vind je een ganse verzameling opgezette vogels die in deze strekken nestelen. Het loont zeker de moeite om er eens binnen te springen. Aan de receptie worden postkaarten verkocht met een speciale stempel van El Fin del Mundo. Voor we aan het museum kwamen, hadden we aan de haven van Ushuaia bij Tolkeyen de boottocht op het Beaglekanaal voor morgen geboekt. Dit reisbureau heeft een kiosk aan de haven, maar zetelt in San Martin 1267
Tel.: 0054/2901-437073
Website: www.tolkeyenpatagonia.com
E-mail: ventas@tolkeyenpatagonia.com

Als volgende kwam het Museo Maritimo de Ushuaia(de vroegere strafkolonie van Ushuaia) aan de beurt. In het eerste gedeelte staan maquettes van karvelen van verschillende ontdekkingsreizigers tentoon en aan de wand hangen oude landkaarten van o.a. Mercator. Het tweede gedeelte herbergt de oude gevangenis, feitelijk was het meer een strafkamp, want de gedetineerden werden ’s morgens met de trein naar de bossen getransporteerd om hout te kappen (je ziet in het N.P. nog de resten van de afgekapte boomstronken, het verschil in hoogte is te wijten aan de hoeveelheid sneeuw die er op dat ogenblik lag),’s avonds moesten ze te voet naast de trein terug naar hun gedwongen thuis, terwijl de vracht hout op de wagons was gestapeld. Weer of geen weer, zon, regen, wind, sneeuw of vrieskou het ging alle dagen in hetzelfde ritme door. De gevangenis stelt feitelijk niets bijzonders voor.

Rond 14u hadden we zowat het voornaamste gezien in Ushuaia zelf en wilden we richting N.P. om de Trén del Fin del Mundo(feitelijk een soort toytrein) te nemen. Daarvoor moet je aan de Plaza de 25 Mayo zijn. Hier vertrekken op geregelde tijdstippen minibusjes naar het N.P. Tierra del Fuego en hier vindt je ook taxi’s die je tot daar brengen. Met de minibus konden we niet meer gaan, want die vertrok te laat en we wilden zeker het treintje halen, dus moest het een taxi worden. We vonden die taxi’s eerst niet, maar een chauffeur van een busje heeft zich de moeite getroost om er een te roepen aan de dichtbij gelegen taxi-stand. Veel tijd om het treintje te halen hadden we niet meer, want het was ondertussen 14.40u geworden en het vertrek van het treintje was om 15u, maar volgens de taximan was dat goed haalbaar. Hij had nog gelijk ook, we konden mee. Het treintje puft aan een gezapig tempo naar boven. Er is 1 halte: Macarena. Hier krijg je ongeveer 15 min. om foto’s te nemen van het landschap. Onderweg zie je nog massa’s resten boomstronken, stille getuigen van het verleden. Bij de eindhalte was het onze bedoeling om een eind in het N.P. te wande-len, maar een plotse regenbui bracht daar verandering in. We zijn op onze stappen terug gekeerd en hebben het traject naar beneden terug met het treintje gedaan. Bij aankomst in het station was de bemanning zo vriendelijk om voor ons een taxi te bellen en zo waren wij redelijk vlug terug in de stad en konden we nog een extra wandeling maken in het centrum (Av. San Martin) van Ushuaia.

Voor we aan het restaurant Tia Elvira geraakten, moesten we eerst de helling af richting water. Best is hier ook op voorhand een tafel te reserveren, want iedereen wil hier zijn buikje blijkbaar vol eten. Tia Elvira is alom gekend voor zijn “King Crab” die overheerlijk wordt bereid. Alle grote reisagentschappen in België boeken er voor hun groepen. Het zou er gezellig kunnen zijn, maar nu zijn er zo veel tafels bijeen gestouwd, dat je met moeite nog binnen kunt, laat staan met een rolstoel kunt bewegen. Om erin te komen zijn er enkele treden(5), die ook weer onmiddellijk waren overwonnen met de hulp van de obers. Wij betaalden hier, met Visa, ARS 88 voor 2 x soep, 1x vis(forel), 1x lomo + frieten en een fles wijn. Dit etablissement is zeker een aanrader, maar niet vergeten te reserveren en het is te vinden op
Maipu 349, tel.: 0054/2901-424725

Dag 13. 18/11 - Beagle Channel

Om 8.30u zijn we vertrokken uit het hotel om er zeker van te zijn een goede plaats te kunnen bemachtigen op de boot, die om 9.30u zou uitvaren. Er zijn 3 afvaarten per week M – W – Vr en alleen als het weer het toelaat en de havengeul open wordt verklaard. Wij hadden de Moreno Junior, één van de nieuwste aanwinsten van Tolkeyen en dus ook goed uitgerust met alles wat je op een dag op het water zou kunnen nodig hebben. De eerste stop op het Beagle Channel was aan het Isla de los Lobos. De zeeleeuwen lagen hier met hele horden te brullen en verder deden ze feitelijk niet veel. Van hier ging het door naar Isla Alicia, waar voornamelijk de blauwoog aalscholvers hun nesten hebben. De vaart ging verder langs Isla Navarro(Puerto Williams) een klein Chileens stadje en dan voorbij het Isla de Les Eclairciers waar een vuurtorentje de schippers waarschuwt met zijn lichtstraal. Dan kwam Isla de los Pajaros waar de zwarte aalscholvers gehuisvest zijn en Isla Martillo waar dan weer pinguïns nestelen. Hier heeft Carolina, de gidse, mij met de rolstoel tot op de voorplecht van de catamaran gereden, zodat ik deze vogels beter kon observeren. Er zijn er veel, maar net zoals in Punta Tombo zitten ze op hun nest te broeden. Om ze in groten getale te kunnen zien, kom je best in januari. Dan vertrekt de 1e shift en komt de 2e ploeg aan. Op dit eiland zitten ook de Skua, een reuzenroofmeeuw en tevens de eierendief van de pinguïns. Carolina is op de boot regelmatig naast mij komen zitten om een ganse uitleg te doen over wat we te zien kregen. Nu naderden we het eindpunt van de boottocht de Estancia Harberton. Deze estancia is 20.000 ha groot en bezit 1.000 koeien, dus heeft iedere koe 20 ha om te grazen. Het was vrij moeilijk om hier aan land te gaan en om de estancia te bereiken, maar met de hulp van de bootsmannen lukte het wel. De eigenaar is Thomas Goodall Bridges. Zijn overgrootvader kreeg het land van de Argentijnse regering in 1871. Het is hem niet aan te zien dat hij zo rijk is. Ik ben tot in de cafetaria gereden door onze gidse Carolina, een lief, vriendelijk en gedienstig meisje en ik heb daar gewacht op mijn halve trouwboek, die met de rest van de groep Nederlands sprekenden de ranch heeft rondgewandeld, begeleid door een gids. Na een verblijf van een tweetal uren op de estancia was het tijd om terug in te schepen en aan de terugvaart te beginnen. Op onze boottocht hebben we afwisselend zon, dreigende donkere wolken, regen en vooral veel wind gehad. We waren terug in Ushuaia omstreeks 19.15u.

We wilden bij aankomst de trips voor morgen en de dag daarop boeken bij Tolkeyen, maar we kregen te horen dat alles was volgeboekt. In allerijl zijn wij dan naar een ander reisagentschap getrokken, Rumbo Sur, San Martin 350 Ushuaia
Website: www.rumbosur.com.ar
E-mail: informes@rumbosur.com.ar
Hier hadden we meer geluk, er was plaats zowel voor de uitstap naar de meren Fagnano & Escondido, als naar het N.P. Tierra del Fuego. Het was binnen de kortste keren allemaal in kannen en kruiken. Wat zouden wij anders gedaan hebben. Je komt niet naar Vuurland om op je hotelkamer te zitten.

Vandaag hadden we geen zin om te diep te moeten afdalen en daarom wilden we in San Martin blijven. De keuze viel op het restaurant La Casa de los Mariscos
San Martin 323
Tel.: 0054/2901-421928
9410 Ushuaia – Tierra del Fuego
Het werd eveneens drummen om te kunnen zitten, maar enkele bepripvolle toeristen hebben hun tafel geruild voor één die vrij kwam verderop in de eetruimte. De maaltijd was goed, maar niet zoals bij Tia Elvira. Het is een categorie lager van kwaliteit, maar toch nog degelijk. Wij betaalden er ARS 70, wijn inbegrepen. Bij het binnenkomen zijn er twee treden, maar er is volk genoeg om een handje toe te steken.

Om goed 21u waren we uit het eethuis weg en het was nog te vroeg om huiswaarts te keren, dus gingen we San Martin af. Bij het weerkeren hoorden we huwelijksmuziek in de kerk van Don Bosco en nieuwsgierig als wij zijn, wilden we er het fijne van weten. Het was ondertussen 21.30u en op dat ogenblik begon er in deze kerk een huwelijksmis. Dit is bij ons onvoorstelbaar, denk ik.

Dag 14. 19/11 -Lagos Fagnano & Escondido

Het leek vandaag een mooie dag te worden. Een blauwe hemel met hier en daar een verdwaald wolkje, meer moet dat voor ons niet zijn. De ijzig koude zuidenwind namen we er graag bij. Om 9.35u werden we met een grote bus opgehaald voor het vertrek naar de meren. Onderweg werden enkele fotostops ingelast. Op de top van de Garibaldi pas was de eerste halte voorzien en iedereen die goed te been was ging vanaf hier met de gidse langs een steil pad over grint en andere oneffenheden naar beneden. Ik ben met de bus, samen met enkele andere oudere toeristen tot aan het eindpunt aan Petrel Inn gereden. Dit logies ligt aan de oevers van het Lago Escondido. Hier was het wachten op de afdalers. Wanneer de bus voltallig was, is de tocht verder gezet naar het Lago Fagnano. Je krijgt er enkel een zicht op vanuit de hoogte. Op weg naar Lago Escondido was de gidse uitgestapt en in het restaurant de lunch voor deze middag gaan bestellen, ten minste voor degenen wie lamsvlees wilden eten. De braadtijd bedraagt enkele uren en zo lang kan een ganse bus niet wachten. De naam van het restaurant schiet me niet te binnen, maar de waard wordt”el mono” genoemd vanwege zijn uiterlijk. Ik heb hem gezien en het viel nog best mee. In het restaurant mocht je zo veel cordero eten als je buikje aankon, allemaal voor dezelfde prijs. Na de maaltijd wordt er een speciale koffie geserveerd op basis van verschillende ingrediënten, dit laatste was in de prijs inbegrepen. We waren terug in Ushuaia rond 16u.

Voor vanavond werd er geopteerd voor een parillada en in Las Cotorras was een tafel voor twee vrij. Dit restaurant bevindt zich in het midden links van San Martin
Tel.: 0054/2901-499300
GSM: 0054/2901-15604322

Het is de moeite om zien hoeveel vlees hier wordt geroosterd en naar binnengewerkt. Het tarief was ARS 23 en voor die prijs mag je eten tot je barst. Waarschijnlijk is dat in het diepe zuiden zo de gewoonte, maar wij kunnen zo’n massa vlees niet verorberen. Allerhande vleessoorten worden met hele hopen op de rooster gelegd en je moet aan de man achter de grill maar zeggen wat je als volgende wilt verorberen, een stuk lamsvlees, een bloedworst, kip of iets anders. Er is keuze te over en dat allemaal voor zo weinig geld. Aan ons is dat alles niet zo besteed en wij hebben dan ook maar iets genomen van de menukaart. Wij betaalden dezelfde prijs, maar onze drank was er inbegrepen.

Dag 15. 20/11 - Uitstap naar het Parque Nacional Tierra del Fuego

Om 8.45u werden we met een grote bus opgehaald aan het hotel. We hadden weer eens een meevaller met het weer, want tussen de vele wolken zagen we hier en daar een beetje blauw. In ieder geval was het droog en dat is ook al heel wat. In het N.P. Tierra del Fuego zijn de paden en de uitzichtpunten feitelijk moeilijk bereikbaar. Aan Lago Roca met Bahia Ensenada ben ik met de bus tot aan het theehuis gereden. Je hebt er enkel een uitzicht op het meer en daarvoor zou ik de bus moeten verlaten. Bahia Lapataia en de vorige plek zijn de enige plekken die eventueel te doen zijn, maar dan met heel veel hulp. Bahia Lapataia is tevens het eindpunt van de “Ruta Nacional N° 3. Het ligt op 3.083km van Buenos Aires en 17.848km van Alaska. Om 12.30u waren wij met de bus aan het treinstation voor de terugkeer. Vermits wij over niet al te veel tijd beschikten en de treinreis reeds hadden gemaakt, werden we opgepikt door een minibusje en naar het hotel gevoerd voor ophaling van de bagage en voor de transfer naar de luchthaven van Ushuaia. Om 15.15u gingen we de lucht in om een goed uur later in El Calafate te landen.

Na het inchecken trokken wij erop uit om uitstappen te regelen. Voor we aan de uitstappen konden denken, moesten we langs het busstation in Av. Julio Roca om de busticketten aan te kopen voor 4 dagen later. Je moet er soms vlug bij zijn, zeker als je op een welbepaalde dag weg wilt. Van het moment dat we onze vervoersbewijzen in handen hadden, konden we vrij rondlopen en uitzien in welk reisbureau de beste voorwaarden werden gegeven. Al vlug hebben we besloten om naar de Perito Moreno privé vervoer te nemen. Op die manier konden we veel vroeger vertrekken dan met een georganiseerde tour(vertrek van de tourbussen om 10u). De boottocht naar de Upsala & Onelli gletsjers hebben we geboekt bij Eurotur(zie uitstappen in Argentinië).
Voor het avondeten hadden we vandaag niet veel te kiezen. We zijn in verscheidene eettenten binnen geweest en bij allemaal was het hetzelfde laken een broek. Sorry we are full, all the tables are reserved, of todo esta reservado. Zo zijn we in het restaurant Casimiro in Libertador beland.
De gegevens van dit restaurant zijn: Restaurante Casimiro
Libertador 963, El Calafate
Tel.: 0054/2902-492590
Website: www.interpatagonia.com/casimiro
E-mail: casimiro@cotecal.com.ar
Hier was nog 1 tafeltje vrij en dat moest het dan maar zijn. Wij aten er2x zalm met frieten, bier en mineraal water en betaalden hiervoor ARS 71,50. Hier is de bediening heel vlug, de maaltijd wordt bijna gebracht voor je iets hebt besteld. Bij het binnen gaan van het restaurant is er 1 klein trapje.

Dag 16. 21/11 Perito Moreno

Vandaag was het vroeg uit de veren, want we wilden om 7.30u vertrekken naar de Perito Moreno. Het zag er weer een stralend mooie dag uit en het is de ganse dag zo gebleven. Het mag al eens mee zitten ook, hé. Voor we aan het ontbijt begonnen hadden we reeds gevraagd om een taxi te bellen, maar vermits de Argentijnen nogal op hun gemak zijn, was daar op het uur dat we wilden buitengaan niets van in huis gekomen. Je mag dan even je geduld niet verliezen, maar na een goed kwartier was onze chauffeur toch al aan het hotel en konden aanzetten naar het natuurwonder. Met enkele fotostops onderweg waren we ter plaatse rond 10u en kon het bezoek aan de gletsjer beginnen. Wij hadden in het hotel gevraagd naar de toegankelijkheid en daar beweerde men dat het bovenste uitzichtpunt heel goed haalbaar was, maar dat het middelste iets minder gemakkelijk zou gaan. We hebben dat reeds meermaals meegemaakt, de toegankelijkheid moet je zelf nagaan en ondervinden wat kan of niet. We waren nu eenmaal hier en zouden er het beste trachten van te maken nu er nog niet de massa toeristen waren. Het afdalen van de trappen viel betrekkelijk mee, ze wa-ren juist breed genoeg voor de rolstoel. Hier en daar dook wel een extra hindernis op: een bocht in de trap. Dat was even iets moeilijker, maar we zijn gekomen waar we zijn wil-den op het bovenste viewpoint. Vanaf hier heb je een algemeen overzicht op de kolossale ijsmassa, een muur van 65m, die stilaan maar zeker richting Lago Argentina schuift en hier en daar breken er, op onregelmatige tijdstippen en met een oorverdovende knal als een donderslag, grote brokken ijs van de gletsjer af. Op dit niveau ben ik blijven staan, terwijl Marie-Claire op het upper circuit de nodige foto’s nam. Links boven de Perito Moreno steekt de fijne piek van de Cerro Moreno krom omhoog. Langs overal zie je hem boven alles uitsteken.

Dan volgde een lastiger karwei naar het, zo veel trappen lager gelegen midden view-point. Tot hier komen de meeste bezoekers, terwijl je nog 1 verdieping lager kunt en dan ook nog dichter bij de gletsjer komt. Ik heb aan mijn wederhelft gevraagd om mij hier maar te laten. Ik had hier meer dan mijn zicht op de prachtige ijsmassa. Ondertussen kon zij naar hartelust over de ganse omloop op en neer lopen en kiekjes nemen. Tegen 11.30u hielden we het er voor bekeken en wilden we aan de klim beginnen. Vier jonge mannen boden ons aan om mij met z’n vieren de trappen op te dragen. Dat aanbod hebben we met beide handen aanvaard. Het was nu al moeilijk, want de horden toeristen waren net toegekomen en wilden kost wat kost de trappen af. Met veel “sorry’s”, “excuse us” en “permisos” zijn we op de duur boven aan de parking geraakt. Het meeste probleem heb je met oudere mensen, die hebben helemaal geen geduld. Onze chauffeur had ons reeds zien komen en kwam nu ook een handje toesteken. In ieder geval is de Perito Moreno een onbeschrijflijk mooi fenomeen.

Na deze moeilijke tocht wilden we met de boot naar de Perito Moreno gaan zien. In het reisbureau Eurotur had de manager, Georgina, ons gezegd naar boottocht aan de Cara Norte te vragen. Dat is volgens haar de gemakkelijkste manier, nu ja, gemakkelijk is wel iets anders maar het lukte. Voor we naar de boot gingen, nuttigden we eerst een kleinigheid in het restaurant en brachten we een bezoek aan het kleinste kamertje. De boot vaart redelijk dicht tegen de gletsjer aan(300m afstand, niet minder want het vergaan van de Titanic is men hier nog niet vergeten). Je hebt hier een heel ander zicht op de blauwachtige ijsschotsen dan wanneer je er van bovenop kijkt. De vaart duurt ongeveer 1 uur en dan heb je het allemaal wel gezien. De terugrit ging vlugger, omdat we nu geen stops meer inlasten.

Na een mooie maar vermoeiende dag aan de Perito Moreno zou een goede maaltijd smaken. Het probleem was nu ook weer om ergens een vrij tafeltje te vinden. Zo kwamen we uiteindelijk terecht in het restaurant La Cocina in Libertador. Het restaurant ligt op dezelfde kant van de straat als het hotel. Meer gegevens heb ik er niet van, maar je vindt het wel. Wij aten er 2 x pasta met ½ fles wijn en mineraal water en betaalden hiervoor ARS 62. Bij de ingang is er 1 klein trapje.

Dag 17. 22/11

Voor vandaag hadden we de uitstap naar het Lago Argentino en de gletsjers Upsala, Onelli en Spegazzini geboekt. Het weer was iets minder dan gisteren, maar het regende niet. Met een minibusje werden we aan het hotel opgehaald om 7.45u en naar de haven van Puerto Banderas gebracht waar de inscheping plaats vond. Een afgeladen catamaran, de Upsala Connection, zette om 9 uur koers naar de Upsalagletsjer. De schipper heeft met de catamaran zodanig gevaren, dat iedereen goed de kans kreeg om deze kolossale ijsmassa te bewonderen. Deze gletsjer torent 135m boven het water en zijn omvang is 5 maal het grondgebied van Buenos Aires. Na de Upsalagletsjer stevenden we af op Bahia Onelli/Puerto Las Vacas voor een korte wandeling door het bos en daarna de lunch in het restaurant. Om het meer en de Onelligletsjer(het zicht op) te bereiken moet je langs een bospad van +/- 800m over grint, stenen en wortelen en daarbovenop bergop en bergaf. We kregen hulp van de ranger, anders zou het een heel lastige klus geworden zijn. Buiten de Onelli gletsjer heb je er ook nog de Bolado en Agazzi gletsjers. Zij liggen alle drie aan de oevers van het kleine meer vol met ijsschotsen. Als je in het restaurant de lunch wilt nemen, moet je op voorhand reserveren op de boot. Het restaurant is op een goede 100m van de haven. Voor de boot aanmeerde, hadden de matrozen een stuk van een ijsschots gekapt en bij het afvaren werd ons een glas sterke drank aangeboden met daarin een blokje ijs van een ijsschots. Normaal wordt zulks bij alle gletsjers gedaan die met een boot kunnen worden benaderd en dat zijn ze bijna allemaal. Na een deugddoend middagmaal werd er koers gezet naar de Spegazzini gletsjer, die zoals vele van zijn soortgenoten, deels in de lage wolken verscholen was. Na de Spegazzini gletsjer werd er terug koers gezet naar Puerto Banderas, waar het busje ons opwachtte en terugbracht naar El Calafate.

In El Calafate zochten we naar een andere locatie om te eten en zo kwamen we in het restaurante Upsala, gelegen op één van de hoeken van Gobernador Gregores. Dit eethuis is een ietsje meer afgelegen van het centrum en waarschijnlijk daarom was er in de heel grote ruimte geen kat. Als we er ongeveer een half uur zaten, begonnen de toeristen met mondjesmaat binnen te komen. Het geserveerde was uitstekend en ik kan het ten zeerste aanbevelen. Wij betaalden er ARS 63 voor een voortreffelijke maaltijd.

Dag 18. 23/11 - Lago Roca met Estancia Nipebo Aike

Het werd weer een stralend mooie dag en het bleef zo de ganse dag, wat een geluk. Om 9.30u zijn we vertrokken en bijna zonder stoppen naar de Estancia Nipebo Aike. Onderweg krijg je uiterst mooie vergezichten op de meren, de besneeuwde bergen en de Perito Moreno. Op de estancia zijn enkel moeilijk berijdbare paden en gras, maar ja, een rolwagen is hier niet het gewone vervoermiddel. Hier bezigt men meer de paarden. In de toekomst is men op de ranch zinnens om enkele aanpassingen voor mindervaliden aan te brengen, heeft men ons verteld. Een deel van de groep is gaan paard rijden samen met de chauffeur van het minibusje en wij hebben op de ranch, samen met een ranger, een korte wandeling gemaakt. We kregen daarna een demonstratie van schaapscheren met een schaar. Het was echt maar laten zien hoe het gebeurt, want wanneer het schaapscheren volop begint wordt dat elektrisch gedaan. Op enkele minuten is een schaap van zijn vacht ontdaan en kan het in zijn blootje weg. Eén van de rangers heeft ons ook de geschiedenis van de estancia verteld. Nadien was het tijd voor de lunch op de farm. In hoofdzaak werd er lamsvlees(cordero) geserveerd, maar daarnaast ook kip voor diegenen die het wilden. Rond 15.30u werd er rechtsomkeer gemaakt naar El Calafate en van het Lago Roca hebben we alleen een glimp gezien in de verte. De chauffeur vond het niet nodig om er halt te houden. Na enkele stops voor foto’s(Marie-Claire kan het niet laten) kwamen we in de thuishaven aan om 17.15u.

Dag 19. 24/11 - El Calafate – Puerto Natales (met de bus +/- 5u) en intrek in Hostal Oasis

Om 7.45u zijn we in het hotel met een taxi vertrokken naar het busstation voor de rit van 5 uur naar Puerto Natales. De bus startte stipt op tijd om 8.30u. De ganse rit gaat door een dorre streek over heel mooie wegen, wel met een stuk van +/- 80km gravelroad. Onderweg kregen we prachtige vergezichten op de besneeuwde uitlopers van de Andes(ook de Torres del Paine). Bij de grensovergang Rio Turbio(Argentinië) – Dorotea(Chili) moest iedereen de bus uit voor nazicht van de paspoorten en de handbagage. Het ging wel vlot vooruit, maar met een volle bus duurt zoiets wel zijn tijd. Aankomst in Puerto Natales rond 14.15u en met een taxi zijn we aan het hostal geraakt. Na het inchecken in het hotel zijn we op stap gegaan voor het regelen van de geplande uitstappen naar de gletsjers Balmaceda & Serrano en naar het N.P. Torres del Paine. Die uitstappen hebben we geboekt bij het reisagentschap Onas(zie bij uitstappen in Chili).

Wanneer het tijd werd om iets tussen de kiezen te stoppen, trokken wij erop uit. We hadden in het hotel gevraagd naar een goed en prijzig visrestaurant en zo kwamen terecht in
Oveja Negra, Tomàs-Rogers 169 tegen de Plaza de Armas
Tel.: 0056/61-410772
E-mail: helmermansilla@hotmail.com

Het was er doodstil, we zaten gans alleen in een grote zaal, gezellig is wel anders. Na de bestelling hebben we zeker drie kwartier moeten wachten eer er iets op tafel kwam, dus een heel trage bediening. Naar onze mening was de maaltijd niet van de beste kwaliteit, het vlees en de vis waren goed, maar de daarbij geserveerde frieten waren allesbehalve gezond om op te eten. De olie droop van het bord, maar we hadden eten voor deze avond. We betaalden hier CLP 12.000, veel te veel voor wat we kregen, maar het is Chili en geen Argentinië meer. Een dagmenu kost er CLP 3.500. We hadden hier 1 voordeel: geen trappen om erin te komen.

Dag 20. 25/11 - Boottocht naar de gletsjers Balmaceda en Serrano

De dag begon maar zus en zo. Het weer hadden we nu wel beter gewild, maar dat kan je nog niet op voorhand bestellen. Je moet het nemen zoals het komt. Het bleef de ganse dag bewolkt met af en toe een blauw plekje in het wolkendek. Om klokslag 7.30u werden we aan het hotel opgehaald en naar de haven gevoerd, waar de boot om 8u zou vertrekken. Met een oudere bark wordt deze trip gedaan. Bij het aan boord gaan van de 25 de Mayo heb ik veel hulp gekregen van de bemanning, maar aan boord kon ik mij moeilijk bewegen. De ganse passagiersruimte staat vol met vaste tafels(hoge) en vaste banken(te dicht tegen de tafels geplaatst) en hier en daar een paal in de gang. Het was dan ook aangewezen om uit mijn rolstoel te komen en tot ten einde te gaan, om daar mijn zitplaats in te nemen. Hier zat ik dichtst bij het toilet, dat bereikbaar was langs buitenom over het achterdek van het schip. Het gebruik hiervan heb ik tot een minimum herleid, omdat ik telkens de bemanning moest lastig vallen.

De Balmaceda gletsjer is één van de mooiste die we gezien hebben qua ligging en kleur. Hij is enkel vanaf de boot te zien, je kan en mag er niet op. Er is ook niets voorzien om aan wal te gaan, dus ben je wel genoodzaakt om vanaf de boot de nodige kiekjes te nemen. Aan de Serrano gletsjer is er aangemeerd en krijg je ongeveer anderhalf uur om naar de voet van de gletsjer te gaan. Het heengaan neemt ½ uur in beslag, dan heb je ½ uur om foto’s te nemen en de terugweg duurt dan weer ½ uur. Er is een redelijk goed pad aangelegd dat naar een uitzichtpunt dichter bij de rede leidt. Met de hulp van de bemanning en een parkwachter ben ik er naartoe gereden, maar een gemakkelijke klus was het alleszins niet. Op het pad liggen overal stenen, wortelen die omhoog steken en voor de rest was het pad absoluut niet effen en dan nog regelmatig bergop en af. In ieder geval heb ik de gletsjer in zijn volle glorie kunnen bewonderen. Na dit korte oponthoud ging de boottocht verder naar estancia Perales voor de lunch. Hier werd gestopt van 14.45u tot 16u en dan werd aan de terugvaart begonnen. We waren terug in Puerto Natales rond 17.45u.

Bij terugkomst van de uitstap hadden we niet veel zin om ver uit de lijn te lopen en zo kwamen we in het restaurant La Burbuja, Bulnes 300
Tel.: 0056/61-414204
Dit restaurant was maar op enkele honderden meter van ons logement. Het zag er in ieder geval beter uit dan waar we gisteren belandden. In dit etablissement heerste veel meer sfeer. Er was volk, maar niet echt overdreven. De meeste toeristen moesten blijkbaar nog komen, maar wij zijn altijd vroege vogels. Wij houden er niet zo van om te laat nog te eten en dan nog zo veel. Gaan slapen met een volle maag, vinden wij maar niks en het is nog lastig erbij. Wij betaalden hier CLP 9.500 voor 2 x vis met goede frieten, bier en mineraal water. Aan de ingangsdeur is er 1 hoge trede, maar dat lukt onder ons tweeën wel.

Dag 21. 26/11 Puerto Natales
Parque Nacional Torres del Paine met Lago Sarmiento, Mirador del Nordenskjold, Salto Grande, Lago Pehoe, Lago Grey en Laguna Amarga

We zijn om 7.45u vertrokken met mooi weer, later op de dag werd het zwaar bewolkt en kregen we zelfs wat regen. Een ijzig koude zuidenwind is er altijd en die maakt dat het nog kouder aanvoelt dan het eigenlijk is. Het uitzicht was soms heel goed, maar regelmatig schoven de wolken voor de Torres en die ontnamen dan het totale zicht op de besneeuwde pieken. De 1e halte was aan de Cuevas del Milodon. Ik ben niet mee naar de grotten gegaan, er waren te veel trappen. Dan volgde een eerste sanitaire stop aan Cerro Castillo. Buiten de toiletten en een duur winkeltje is er een klein museum waar vondsten uit de omgeving zijn tentoongesteld. Veel tijd om naar iets te zien heb je er niet, want bij zulke tours is iedere minuut getimed. Het Lago Sarmiento zagen we aan de linkse kant van de baan opdoemen. Bij een mooi panorama over het meer is er een halte ingelast voor de fotofreaks. Iets verderop heeft de ganse bus gevraagd voor een stop, omdat er een hele kudde guanacos aan het grazen was. Het was een enig schouwspel en Marie-Claire wilde ze van dichtbij fotograferen, maar die beestjes moeten gedacht hebben: Oei gevaarlijk wild, want zij zetten het op een loop. Op de rechterzijde doemde nu een adembenemend mooi groenachtig meer op en de besneeuwde bergpieken met hun grillige vormen, de Torres del Paine. We waren aan het uitzichtpunt Mirador del Nordenskjold gekomen. Degenen die wilden konden aan de rand van het mooie meer een kijkje gaan nemen. De kleur van het water is gewoon prachtig. Het komt door de mineraalkristallen die afgezet worden door de gletsjers. Ik ben maar in de bus gebleven, het was er mij te koud. Ik zat er wat hoger en had op die manier ook mijn kijk op het geheel.

De volgende stop was helemaal niets voor mij. Om aan de Salto Grande(een waterval) te komen heb je een stevige wandeling voor de boeg over geen al te goed pad. Dus was het zitten blijven en maar goed ook. Alle toeristen waren net van de bus als er een kleine regenbui uit de donkergrijze wolken viel. Er was ondertussen een stevige wind opgestoken, zodanig dat een stevig regen- en windvest niet misstond en zelfs nodig was. Vanaf de parking had ik een mooi panorama over het Lake Pehoe. De kleur van dit meer is azuur met heel veel melk. Even verderop zagen we in de diepte het Hosteria Pehoe opdoemen aan de oevers van het gelijknamige meer. Hier werd niet gestopt, maar wel op de brug over de Rio Pehoe. Niemand mocht hier van de bus, omdat de brug te smal is voor twee voertuigen en we zouden de andere wa-gens blokkeren. Je hebt er een prachtig zicht op de Torres met zijn grillige vormen. Het is waarlijk een natuurwonder, om stil van te worden. Zoiets moois hadden wij tevoren nooit en nergens gezien. Nu bereikten we stilaan het eindpunt van de rit, het Hosteria Grey mooi gele-gen aan de oevers van het Lago Grey. De lunch(zeer goed) stond reeds klaar voor een klein groepje, de anderen hadden hun lunchpakket mee en moesten maar buiten eten. Na de maal-tijd werd er verzamelen geblazen en kon de tocht naar de Greygletsjer beginnen. Op aanra-den van de gids ben ik in het hotel op de groep blijven wachten en hij had voor honderd pro-cent gelijk. Het is met een rolwagen niet haalbaar om aan de gletsjer te komen. Je moet eerst over een wiebelende hangbrug en daarna over het vrijgekomen zand van het Lago Grey. We zijn er, na de terugkeer van de wandelaars, omstreeks 17.15u vertrokken naar de uitgang van het N.P. met nog een korte stop aan Laguna Amarga(hier heb je in de morgen een mooie kijk op de Torres, bij helder weer natuurlijk). Nu ging het sito presto terug naar Puerto Natales, waar we rond 20.15u aankwamen.

Met de manager van het reisbureau Onas hadden we nog een ei te pellen. Op het kantoor had de bediende ons de boottocht naar de Greygletsjer verkocht en die trip was voor ons onmogelijk. Eerst moet je over het mulle zand, dan volgt een Zodiac en daarna moet je overstappen op een grotere boot. Hoe zouden ze dat aan boord gelegd hebben. Wij hadden voor die tocht veel pesos neergeteld en we hebben er niet kunnen van genieten. Het heeft zijn tijd geduurd, maar we hebben de CLP 80.000 terug ontvangen uit de handen van een loopjongen.

Nu hadden we geen eethuis nodig, want we werden in het hotel uitgenodigd door een jong Nederlands stel, om samen met hen de maaltijd te nemen. Zij hadden een en ander klaargemaakt in de keuken van het logies en het was voor hun tweetjes te veel. Zo geraakten we aan een goedkope maaltijd. Na het eten hebben we nog lang onze wederzijdse ervaringen in Zuid-Amerika uitgewisseld en tegen 23.30u werd het stilaan tijd om onder de wol te kruipen.

Dag 22. 27/11 - Puerto Natales – Punta Arenas(met de bus) en intrek in Hostal de la Patagonia
Uitstap naar de pinguineria Seno Otway 70km van Punta Arenas

Vertrek uit het hotel om 8.30u naar het busstation van Fernandez,, waar de bus stipt om 9u vertrok richting Punta Arenas. Na een rit door weer eens een dorre vlakte, de eindeloze pampa met enkel wat laag struikgewas, kwamen we rond 14u in Punta Arenas toe. Wanneer de bus tot stilstand was gekomen, moest ik maar zien hoe ik eraf geraakte, want de chauffeur was plots spoorloos. Met de hulp van andere reizigers ben ik toch op de begane grond terechtgekomen. In het busstation was het één chaos van over en weer roepende mensen. Bij navraag naar een taxi haalden ze eerst hun schouders op, om ons er uiteindelijk op te wijzen dat we die buiten het gebouw wel zouden vinden. Vriendelijk waren ze hier zeker niet. Na een vijftal minuten hebben we een vriendelijke chauffeur kunnen strikken, die ons naar het gereserveerde Hostal de la Patagonia voerde. Hij heeft het wel enkele keren aan de centrale moeten vragen en dat terwijl wij een goed situatieplan mee hadden.

In volle namiddag verlieten wij het hotelletje om de innerlijke mens te spijzen. We wilden nu iets tussen de kiezen stoppen, omdat we tegen 17u een uitstap hadden geboekt en we wisten niet wanneer we zouden terug zijn, van daar. We hadden naar een goed restaurant gevraagd aan de balie van het logies en de vriendelijke dame verwees ons naar La Luna, op nr. 974 in dezelfde straat als het logies. Spijtig genoeg was dit gesloten en wat nu(ik heb nadien pas gezien in de Trotter dat dit restaurant op zondagmiddag dicht is). We waren nu wat op de dool, omdat we geen ander restaurant in de buurt kenden. Iets verderop hebben we toch nog een geopend eethuis gevonden en dat zat eivol. Het was zondag en dan rusten de Chilenen zoals wij en zelfs sommige restaurants doen daaraan mee. Nu waren we terechtgekomen op nr. 1055 in O’Higgins. Wij betaalden er CLP 12.600 voor een voortreffelijke maaltijd, bier en water inbegrepen. Bij de inkom van het huis is er 1 klein trapje.

Om 17u werden we met een grote Landrover opgehaald voor de uitstap(uitstap geregeld in het hostal) naar, 70km ten noordwesten van Punta Arenas, pinguïneria van Seno Otway. Hier paren en nestelen ook enkel de Mahalhäes-pinguïns, dezelfde als degenen we op verschillende plaatsen in Argentinië hebben gezien. De service die ik hier kreeg, ben ik nog nergens voorgeschoteld gekregen. Als wij het pad naar de pinguïns zagen, dachten we bijna luidop: hoe gaan we dat klaren? Het ganse pad(+/- 2km) is aangelegd met houten latjes, zoals bij ons in de Hoge Venen, maar met hier en daar een bruggetje dat over een beek loopt en daar was het klimmen. De chauffeur zag onze bezorgdheid en kwam ons geruststellen. Ondertussen had de ranger ook niet stilgezeten en kwam met een elektrische scooter voor de dag. Die mocht ik gratis gebruiken om het hele traject af te leggen. Zo had ik mijn vrijheid en kon mijn wederhelft even pauzeren en niet de ganse tijd sleuren en trekken aan mijn karos. In deze pinguïneria huizen niet zo veel vogels als op andere plekken, maar je kunt ze beter observeren en dat is ook al heel wat. Tegen 21.30u waren we terug in het hostal en dan was het slapen geblazen, want morgen zou het vroeg dag zijn.

Dag 23. 28/11 Vlucht Punta Arenas – Puerto Montt – Santiago (Barrio Las Condés)

Klokslag 6u stopte het minibusje aan de deur van het hotel om ons, samen met een ander koppel naar de luchthaven van Punta Arenas te brengen voor de vlucht naar Santiago via Puerto Montt. De vlucht van Punta Arenas naar Puerto Montt duurt 1.40u, dan volgde een stop van 40’ en de vlucht verder naar Santiago duurde nog eens 1.20u. Daar landden we om 12.30u. We zochten er naar goedkoop vervoer naar de stad, maar je geraakt er moeilijk weg als geen prepaid vervoer wilt nemen. Het zijn allemaal minibusjes die naar alle hoeken van de stad rijden. Bij de reservatie hoef je maar te melden naar welke wijk je moet en zij regelen dan wel het vervoer. We dachten dat er geen einde aan de rit zou komen, omdat we reeds meer dan een uur met het busje rondtoerden. Wanneer we eindelijk aan Hotel Posada del Inglés aankwamen, bleek dat totaal verlaten te zijn. We hadden met de chauffeur reeds over- legd om naar een ander hotel, meer in het centrum, te rijden, toen er plots een auto met de eigenaar naast ons stopte. Hijgend kwam de man aangestoven. Hij verontschuldigde zich meerdere keren voor het ongemak, maar hij was weggeroepen voor een spoedgeval. Maar eind goed, al goed hebben we gedacht en we konden eindelijk onze warme kleren uitspelen en iets meer zomers aantrekken.

Aan de patron vroegen we om een taxi te bellen om aan de siteseeing van Santiago te beginnen. Die stopte vrij vlug aan het logies en we konden op verkenning in alweer een onbekende stad. De brave man kende blijkbaar niet zo best zijn weg, want op verschillende plaatsen heeft hij moeten vragen hoe hij aan La Virgen del Cerro San Cristobal kon geraken. Het is een heiligdom en voor de devote Chilenen een bedevaartsoord en het is gelegen op een heuvel, van waar je een mooi panorama hebt over Santiago. Halverwege de heuvel kan je een Teleferico nemen, die je dan naar de top brengt. Wij hebben aan de taxichauffeur gevraagd om met de wagen tot boven te rijden, daar te wachten op ons en ons achteraf af te zetten aan de Plaza de Armas, met de Kathedraal, het Museum, de post(El Correo) en een grote kerstboom met kerstballen, pakjes en lampjes. Het doet wel raar om een kerstboom te zien staan met 30°. We keken haast de ogen uit ons hoofd met al dat moois dat we te zien kregen in “downtown” Santiago. Het is een mooie, propere, groene stad met veel bomen, bloemen en grasperken. Als Marie-Claire haar benen moe werden, begonnen we stilaan uit te zien om ons ergens te kunnen neerzetten. Het was boter aan de galg, want nergens was er ons een rustplaatsje gegund.

Vermits we in het volle centrum van Santiago vertoefden, was het meer dan normaal dat we er ook een restaurantbezoek aan koppelden en daar zouden we eindelijk even op adem kunnen komen. We hadden een en ander bezocht in de stad en kwamen zo bij de Mercado Central. We wilden er in, maar hoorden van omstaanders dat de markt geopend is van in de morgen heel vroeg tot 16u. Het zou voor een andere keer zijn. Bij navraag naar goede visrestaurants werden we verwezen naar Doña Camila, Mercado Central Local 218. Wij hebben er heel goede vis gegeten en betaalden hiervoor CLP 14.683 bier en mineraal water inbegrepen. Bij de ingang van het restaurant is er 1 trapje. Na een deugddoende maaltijd dropen we af en zochten een taxi op, om terug naar het logies te gaan. We doken vroeg onder de wol, want we waren reeds vroeg wakker en wilden morgen uitgerust zijn voor de terugvlucht huiswaarts.

Dag 24. 29/11 ’s Middags vlucht Santiago – Madrid

Om 10u stonden we gepakt en gezakt om te vertrekken naar de luchthaven. De eigenaar van het hostal had aangeboden om ons met zijn wagen weg te brengen. Hij was dan zeker dat wij goed op tijd ter plaatse zouden zijn. Bij het inchecken was er weer eens een goede plaats in het vliegtuig beloofd, maar nogmaals was dat niet het geval. Het was weer een stoel tussen twee andere en niet op de eerste rij zoals het best is. Wanneer ik gewoon in de volle rijen zit en de persoon voor mij legt zijn rugleuning naar achter, dan kan ik niet meer van mijn zetel komen, met alle gevolgen van dien. Het is tenslotte met veel misbaar in orde gekomen. Het grondpersoneel en de stewardessen in het vliegtuig waren alles behalve vriendelijk bij het instappen. Later tijdens de vlucht zijn sommige stewardessen meermaals komen vragen of ik iets nodig had en of alles nog OK was.

Dag 25. 30/11 Madrid – Brussel met aankomst om 11.10u

De vluchtinformatie aan boord was heel pover. Bij het opstijgen kregen we een half uurtje de vluchtroute en waar we reeds zaten en vanaf dan werden er enkel films getoond, zo gebeurde het bij het naderen van Madrid eveneens. Ik persoonlijk vind dat geen al te goede service naar de passagiers toe. Na een voortreffelijke vlucht zetten we voet aan de grond op de luchthaven Barajas om 6.10 uur. Met een hoger lager ben ik uit het vliegtuig gereden, dan naar binnen voor de passencontrole, nadien werd ik terug naar de auto gereden. Met deze auto zijn we aan de transitzone afgezet, waar we moesten wachten op de volgende assistentie. Om 8.20u zijn we opgehaald en in een onderkoelde minibus naar het klaarliggende toestel gereden, waar we nog volle tien minuten moesten surplacen eer we mochten aan boord gaan. Met een smalle rolstoel ben ik uiteindelijk in het vliegtuig gereden. De aansluitende vlucht naar Brussel was om 9 uur. Met een kleine vertraging van een kwartier startten wij onze laatste vliegreis van dit verlof. De aankomst in Brussel was om 11.30u. Na aangifte van de brokken aan de rolwagen aan de dienst “Bagage claims” konden we naar buiten, waar onze chauffeur zou staan wachten. Niets van dat, er was niemand bekend te bespeuren en met de GSM konden we haar niet bereiken. Ten einde raad hebben we maar een taxi aangesproken, die ons in geen tijd thuis afleverde om 14 uur, wel tegen een meerprijs dan dat we gewoon zijn. Normaal betalen we voor deze rit 20,00 euro en nu kwam het traject op 65,00 euro.

Besluit:

Als rolstoelgebruiker is het zeker geen enkel probleem om deze mooie natuurlanden als Argentinië en Chili te bezoeken. Ik vind het de moeite om er zo ver voor te vliegen. Veel van de talrijke bezienswaardigheden zijn goed aangepast en waar het toevallig niet het geval is, wordt je door de vriendelijke en bereidwillige bevolking verder geholpen. Het is ons zo goed bevallen, dat we reeds met een volgende reis naar Argentinië in het achterhoofd zitten. De bedoeling is dan om meer noordwestwaarts te trekken, de provincies Jujuy, Salta, Tucumàn en Catamarca. Wanneer dat zal zijn, is een ander paar mouwen, maar het komt er beslist. De natuur in Argentinië is te mooi om te laten links liggen. Het hotelwezen mag dan wel niet te veel hun prijzen verhogen, want dan wordt het voor de modale reiziger weer niet meer betaalbaar. Ik zou zeggen, indien je de kans hebt natuurlijk, vertrek zo vlug mogelijk. Je moet wel rekening houden met omgekeerde seizoenen, want dat kan je eventueel parten spelen. Wanneer het bij ons zomer is, is het ginder putje winter en andersom. Wij hebben er in ieder geval met volle teugen genoten van de wondermooie natuur. Het is een echte aanrader voor iedere natuurliefhebber, maar cultuur moet je er niet zoeken.